Als God in Frankrijk, maar dan in Gent. Zo beleefden wij de zonnige zaterdag eergisteren. Ook zin in? Volg onze tien stappen:

1. Bezoek de prachtige nieuwe bib de Krook. Ik ben een bibliotheek-fan, en deze moest ik natuurlijk zien. Wat een mooie plek. Er bestaan zelfs bibliotheek-reizen naar het schijnt, ik ben duidelijk niet de enige bibliotheekgek. (Na al die prachtige voorbeelden hoop ik echt wel dat Turnhout iets fantastisch maakt van zijn nieuwe bib. Als dat maar goed komt. Slechts één kans hebben we… als die verknoeid wordt, is het voor de volgende minstens twintig jaar gedaan en zullen we het in Turnhout moeten stellen met een gemiste kans.)
   Enfin, in de Krook kon ik mijn hartje ophalen. En de dag starten zoals het hoort: cappuccino, koekje (van Madame Bakster… mmmmm!) en de krant.
   Eens rondkijken in de lees- en studeerzaal naar al die ijverige studentjes. En verlangen naar toen je jong was. Maar blij dat je de blokmartelingen niet meer hoeft te doorstaan.
2. Sla shoppen gewoon over.
3. Een drankje aan het water hoort er wel bij. Een biertje of een rosé. Aperol Spritz. Tinto Verano, Gin-tonic, Cava, porto, wijn,… Enfin, u snapt de bedoeling. Alcohol quoi.
4. Lees de bordjes goed. Of niet. Wij lazen de aankondiging van Michiel Hendryckx’ nieuwe fototentoonstelling ‘Het verlangen naar Frankrijk’ maar half, en belandden zo in de Sint Baafskathedraal in plaats van de Sint Baafsabdíj.
5. Maak geluk van een ongeluk, want nu je er toch bent, kan je eindelijk het Lam Gods gaan bekijken. Samen met honderdvijftig anderen in een veel te kleine ruimte. Wat toch flink afbreuk doet aan de ervaring.
6. Eet een ijsje om te bekomen
7. Stap dan alsnog naar de Sint Baafsabdij. In de zon als het even kan. Wel zo fijn.
8. Koop een kaartje voor de fototentoonstelling bij de vriendelijke juffrouw in het caravannetje en steek daarna muziek in uw oren. Een tip die ik onlangs las in De Morgen magazine om de drempel voor museumbezoek te verlagen. (Een andere tip in datzelfde artikel over museumbezoek was de volgende: ‘Neem pauze in het museumcafé. Wij mensen zijn namelijk beestjes: als er aan de primaire behoeftes niet voldaan wordt, dan hoeven wij niet te beginnen aan intellectueel werk.’ Nu heeft de Sint Baafsabdij geen museumcafé, maar vlakbij spotte ik wel de leuke fiets-koffiebar Bidon. Dat vindt het beestje vast ook prima.)
9. Laat je meevoeren door de schitterende foto’s van Michiel Hendryckx en de muziek in je oortjes. Op de iPod koos ik voor het lijstje ‘Frans’ en kreeg zo Edith Piaf, Arno en Patricia Kaas op het muzikale menu. Van ‘Mademoiselle chante le blues’ kreeg ik zowaar goesting een danske te placeren daar middenin die historische abdij-eetzaal. Dat werd het niet. Maar wel bijna.
10. Hou ineens zoveel van het leven, de zon en uw wederhelft dat je daar als een verliefd stel staat te knuffelen en te zoenen in het zonnetje. Als was je even echt in Frankrijk.

En God zag dat het goed was. Ook in Gent.