Het is een treurige aanleiding die mij tot het schrijven van deze blog brengt. Ik word vijftig. De helft van mijn leven is zowaar voorbij. Mijn haar is grijs en met verven ben ik al lang geleden gestopt. Die hobbel hoef ik dus niet meer te nemen, dat scheelt. Toch heb ik uw troost nodig.
Het is niet omdat mijn hoofd aan de buitenkant grijs en saai is, dat het aan de binnenkant grijs en saai is. Volgens mijn dochter is de binnenkant zaagselkleurig en zit er een aap met cimbalen in. Dat zegt wellicht meer over mijn dochters fantasie dan over mij.
Vijftig worden is mooi en triest tegelijk. Wees was ik al een tijdje, en nu is de tijd ook gekomen om definitief afscheid te nemen van mijn jeugd. Gedaan, over en uit. Ik kan dankbaar terugkijken op een prima eerste helft en mag mezelf een gelukkig mens noemen. Voor de tweede helft bulkt mijn bucket list nog van de plannen.
Maar eerst even een flink potje janken en rouwen. Daar heb ik u voor nodig, dit kan ik niet alleen. U en uw tranen met tuiten zijn dan ook van harte welkom om dit trieste feit samen met mij te komen bewenen op een feestje.
Dozen tissues zullen ruimschoots voorradig zal zijn, alsook de nodige hoeveelheden cognac en Prozac om ons te bedrinken en te vergeten.
Leeftocht om de tweede levenshelft aan te vatten wordt voorzien. Zodat wij allen nog eens de stramme ledematen kunnen strekken op een streepje muziek.
Al wie deze blog leest, is bij deze van harte uitgenodigd op een fijn feestje in maart… MAAR dan dient u wel even een mail te sturen. Dat kan via het contactformulier op deze site.
De eersten krijgen van mij per kerende time and place. Daarna geldt helaas: vol is vol.
Gelieve niet in het zwart te komen, het is zo al erg genoeg.
Bloemen noch kransen.
Wel veel knuffels graag, elk beetje oxytocine kan helpen.
De familie dankt u bij voorbaat.
Uw steunende aanwezigheid mag u graag kenbaar maken op het genoemde contactformulier.
Waarschijnlijk hoor ik ook nog bij de eersten en gezien ik nog lang geen vijftig ben, heb ik alle redenen om te feesten!
Alvast dikke zoen?
Cloooooooo
welkooooooooom!!!! Ik mail je nog time and place want ben nog aan het wikken en wegen tussen 2 locaties 😉
Hè Martine,
Ik was al even bang dat ik je 50 ste over het hoofd had gezien. Gelukkig heb je ( en wij) nog enkele weken om je erop voor te bereiden ?
Maar voor een feestje ben ik altijd wel te vinden. Ik ben ook trouwens al een tijdje lid van de grijze haren club. Bevalt mij prima hoor! Hopelijk tot in maart ?
Grtjs en alvast veel sterkte in de aanloop en voorbereiding van “ de grote dag”!
Liefs anne
welkom!! je hoort van me 🙂
Lieve Martine
Gefeliciteerd met deze mijlpaal
Inderdaad is 50 het nieuwe 30 a 40 ?
Geniet er van maak er een mooi feest van …..
Deze heuglijke leeftijd willen we uiteraard vieren! Trouwens, in scrabble is “vijftig” slechts 18! 🙂
Aaaahhhh… een vrouw naar mijn hart: van 50 naar 30 naar 18… het wordt steeds beter:) Je naam staat op de lijst en zodra ik de details rond heb, mail ik je. Fijn dat je erbij bent! X
Vijftig …. voor jou op dit moment een “treurige” mijlpaal, maar als je – zoals ik – de volgende al bent gepasseerd, dan kan je erom lachen! Als de time past in onze agenda, dan komen we graag naar “the place to be”! Krijg je dan eindelijk eens te zien in leuke omstandigheden! Liefs Mimi
super! fijn om elkaar dan te zien, ik mail je!
Dag Martine,
Toen je veertig werd, kreeg ik het volgend kaartje : met 40 begint het leven… (En op de achterzijde) …zwaar slagzij te maken !
Dat is intussen 10 jaar geleden en ofwel ben je ondertussen verdronken i je eigen zee van tranen, maar neen… Je hebt het overleefd. Er is immers niets erger dan veertig worde, daar kan vijftig niet tegenop… En dit ondanks de lonkende menopauze.
Op je 50 moet je immers niet meer:
– de beste zijn (je weet intussen dat/of je dat bent)
– de slimste zijn (dat doen je kinderen wel in je plaats)
– de mooiste zijn (dat blijf je vanaf nu toch altijd)
Gewoon tijd dus voor de gewone en de leuke dingen van het leven: lezen,schrijven,mediteren, een goed gesprek … Maar dan niet over de zin van het leven.
Voor het lopende jaar mag je ongegeneerd gelukkig zijn !
Met een innige knuffel
Jan
Jan wat ben je toch een heerlijke man! Ongegeneerd gelukkig word ik ervan. (voor zover ik dat al niet was 😉 Voilá: rijmen en dichten zonder mijn gat op te lichten. Maar eh… kom je nu naar mijn feest? Want die innige knuffel wil ik natuurlijk wel in het echt hebben!