Freewriting. Om halfnegen ’s ochtends op de tweede dag van de schrijfcursus. ‘Freewriting’, legt de docente uit, ‘doe je met een zo leeg mogelijk hoofd: de eerste actie van je dag, nog niets gegeten of gedronken, nog niks anders gedaan, gewoon gaan zitten en schrijven. Met pen op een leeg blad papier. Je tilt je pen niet op, je schrijft maar door en door, tot de timer afloopt. Associatief schrijven, gewoon wat er in je opkomt. Doorgaan doorgaan en blijven doorgaan.’

Een leeg hoofd… om halfnegen??
Om vijf uur werd ik wakker vanochtend. Zo’n eerste nacht in een vreemd bed slaap ik toch al nooit zo goed en ergens tussen vijf en zes ligt mijn spontane wektijd, zeker in de lange lichte dagen van het jaar. Ben toch nog een uurtje blijven liggen. Al weet ik al heel  lang dat dat nergens goed voor is: blijven liggen leidt tot nare wat nachtmerrie-achtige dromen, en dat was nu ook het geval. Een aanranding, een gestolen handtas, en ik die met schorre stem – waarom heb ik in mijn dromen nooit kracht in mijn stem? – ‘Help!’ riep. Gelukkig riep ik mezelf zo wakker. Heerlijk, die instant bliss van het besef: ‘Yes, het was niet echt, het was maar een droom.’ Ik hoef helemaal niet langs dertig instanties om al die verloren en gestolen documenten aan te geven en te vervangen.’

Wakker dus. Opstaan. Mediteren. Thee missen (want waterkoker op laatste nippertje toch maar thuis gelaten en nu beetje spijt van). Aankleden. Krantje. (Commando’s willen niet verhuizen naar Vlissingen en boer maait met tractor twee wandelaars van de weg, 65-plussers die trainden voor de vierdaagse). Ontbijten (lekker alleen). Wandelingetje in de bossen rond het hotel (wel buiten kunnen maar niet meer binnen… zo vroeg bleken alle buiten- en terrasdeuren nog eenrichtingsverkeer). Cappuccino. Blogje schrijven. Blogje maar half af want de les start.
Freewriten dus, daar beginnen we mee. ‘Met een leeg hoofd, lekker losgaan,’ spoort de docente ons nogmaals aan. (Ze lijkt trouwens ontzettens op mijn tante Jeanne. Als dat niet associatief is? Goed bezig ben ik…)

Freewriten om halfnegen? Laat me niet lachten.
Kom maar eens terug op een fatsoenlijk tijdstip.