Ocharme, wat heb ik een meelij met ze. Je zal maar jonge mama wezen in de huidige heppie-heppie-social-media tijden. 
Ik zit op mijn vrije woensdagochtend in mijn tweede huiskamer (de koffiebar met het charmantste terras van heel Turnhout en de verrukkelijkste cappuccino’s van de wijde omtrek) aan mijn eerste kopje koffie en de krant. De Standaard. Toch een krant die een zekere verstandige wijsheid uitstraalt. Per ongeluk beland ik in een katern van Media Planet, geheel gewijd aan ‘Vrouw en kind’. Coververhaal: ‘Kaat Bollen breekt een lans voor eerlijk ouderschap’. Nee, het blijkt niet allemaal peis en vree en roze wolk en rozengeur en maneschijn. Kaat pleit voor een realistische kijk op zwangerschap en moederschap, sinds ze kniediep door de verheerlijkende foto’s van kinderen en moeder-en-kindmomenten op social media moest waden terwijl ze zich haar zware zwangerschap lang beroerd voelde en er weinig tot niets te genieten viel. Tot daar het realiteitsgehalte.

Vervolgens staat het hele katern vol met tips en adviezen over de ideale kinderkamer, over gepersonaliseerde spulletjes om alle mijlpalen van je baby vast te leggen, en de allerleukste babycadeaus met foto en tekst. Ik word al moe van ernaar te kijken. Zucht.
En dan moeten we ook nog gezond eten, maar ocharme die ouders ‘die door de bomen het bos niet meer zien’. Waarna een volledige pagina gewijd wordt aan gezondheidsclaims, reclameboodschappen, ingewikkelde etiketten, boodschappenlijstjes en bewust en duurzaam kopen.
Alweer een dagtaak erbij. Maar verlies daarbij ook de relatie met je partner niet uit het oog. Ook daar moet aan gewerkt worden.
Had ik al gezegd dat ik er moe van word? O wat word ik er moe van.

Dan komt de klap op de vuurpijl: de hekkensluiter van het katern zijn vier bloggende mama’s die zich allemaal zwaar gepassioneerd wijden aan blogs over hun gezin, hun jonge moederschap, hun voorbeeldkindertjes en daarbij ‘graag de leukste en nieuwste trends delen op het gebied van fashion, reizen, gezonde voeding en lifestyle’.
Passie. Ik kan het woord niet meer horen. Dríe van de vier dames, exact vijf-en-zeventig procent, gebruiken het woord passie in hun voorstelrondje. Doe daar nog wat ‘hips’ en ’trendy’s’ bij en ik ga bijna over mijn nek.

Passie? Als je tegenwoordig je leven/hobby/werk/gezin/sport niet met passie te lijf gaat, dan is er iets mis. Ik modder wel gewoon voort, geen passie aan mijn bretellen. Ik knutsel een blogje in elkaar, kan daar een eindweg zeuren over whatever en geniet ondertussen van mijn koffie, terugdenkend aan de rollercoaster van de tropenjaren toen mijn kindertjes nog klein waren, en nee, dat was geen passionele tijd. Ploetertijd was het. Maar ploeteren kan ook en soms is dat het hoogst haalbare.

Veel groeten van een aanmodderende moeder aan al die jonge moedertjes. Het komt wel goed hoor. En zo niet dan toch.
Geregeld langdurig unpluggen is het enige zinvolle advies. Laat je niks wijsmaken door al die passionele perfecte moeders. Ze liegen zichzelf ook maar wat voor om het vol te houden.