pony park shitty

‘Het is Pony Park CITY! Hoe dikwijls moet ik dat nu nog zeggen?’ Woest kijkt Stella naar haar plaagkoppen van broers, de stoom komt uit haar oren.
Al jaren drijven we met veel plezier de spot met Stella’s grote droom: een weekendje Pony Park City in Collendoorn, een paradijs met wel driehonderd pony’s en het mooiste van alles: je mag zelf een pony uitkiezen en die de hele dag bij je huisje zetten om te aaien, te borstelen, te knuffelen, mee te wandelen en op te rijden.

133FA85F-68E1-4C1F-B545-C70B8AF66566.jpg

Maar Stella is een volhoudertje: hoe harder wij lachen, hoe meer ze zich erin vastbijt, en naar Pony Park City zal ze gaan! Ze ziet haar kans schoonin de traditie die we in ons gezin gemaakt hebben van de overgang van lagere naar middelbare school, Bij dit ritueel mag het betreffende kind een uitstapje kiezen. Wouter ging kanoën, Jerome koos voor een weekend met militaire verhalen van zijn vader in Vogelsang en nu Stella zover is, opteert ze resoluut en triomfantelijk voor ‘PPC’ zoals we het in de loop der jaren zijn gaan noemen.

En daar zitten we nu dus. Gewapend met bier, zakken chips en flessen wijn, gingen we het weekend te lijf, oftewel: ‘hoe overleeft een mens Pony Park City?’ Ja, wij zijn goed voorbereid, al hebben we vanalles vergeten: wc papier, olie om een eitje te bakken en zout om op datzelfde eitje te strooien. De bedden hebben een plakkerige plastic laag en ik weiger te eten in tenten met namen als ‘Viva Mexico’ en ‘Ma Dalton’s All you can eat BBQ’ en heb voor de zekerheid een restaurant vér uit de buurt gereserveerd.
Jerome is alleen thuis gebleven, die laat geen tankweekend schieten voor ‘die onnozele paarden’ en Wouter amuseert zich op het Windmill-frisbeetornooi in Amsterdam.

Stomverbaasd moeten we vaststellen dat het hier zalig is. De Rode Duivels hebben Tunesië zwaar verslagen en Stella en vriendinnetje Floor amuseren zich kostelijk met Gerto en Nala, het zwarte en blonde pony’tje van hun keuze. Wim geeft zich over aan een eindeloze siësta – slapen is het eerste wat hij doet als hij in vakantiestemming is. En ik lees en schrijf, precies waar ik het gelukkigst van word. Oh ja, en ik drink wijn. Word ik ook gelukkig van.
Als ik genoeg gelezen en geschreven heb, wordt het tijd om mijn zittend gat wat te bewegen. De pony’s hier kunnen mijn gewicht niet dragen, als ik het toch zou wagen, komt de Pony Patrol mij van het arme beestje sleuren. Dus trek ik mijn loopschoenen aan en waag me buiten de poorten van PPC. Op nog geen kilometer afstand ontdek ik een prachtig natuurgebied: wandelnetwerk Vechtdal. Ik ren de Collendoorn op en bots stoemelings op een trosje Shetland pony’s in het wild. Even later loop ik een betoverend groene tunnel in.

Dan moet ik ineens heel dringend kaka doen. Gelukkig is er licht aan het einde van de groene tunnel. Toch Pony Park Shitty dus.

Geplaatst in: Blog

5 gedachten over “pony park shitty

  1. Annie de regter schreef:

    Hoi martine (dokter)
    Wat een mooi stukje over stella en de jongens !!
    En wat heeft ze ontzettend lang moeten wachten op haar uitje !!@
    Maar hopelijk heeft ze genoten .!
    En hebben jullie heerlijk kunnen genieten van jullie dochter.
    Wat gaat het leven toch snel.
    Zo kort geleden dat je weer naar de praktijk kwam en ik de eerste foto van stella zag !! Wat was je verliefd op haar zei je toen !!! En wat miste je haar !!
    Geniet ervan ze is bijna geen kindje meer,
    Maar een trotse vrouw op haar moeder !!
    Groetjes annie

  2. Mimi Van Hoof schreef:

    Weerom een leuk leesbrokje! Je kleine meisje wordt echt groot hé! Nu de lagere school is afgesloten moet je nog maar even genieten van deze vakantie. Als ze bij de “grote meiden club” is ingeburgerd, komen er andere interesses!

  3. martineschrage schreef:

    Even een reactie aan mezelf omdat ik op deze blog nog wat aanvullingen had die ik niet kon laten liggen:
    We waren nog wel meer vergeten: een tandenborstel, handdoeken (redelijk essentieel toch bij al dat ponyvuil) en nog een hoop andere dingetjes die ik ondertussen ook alweer vergeten ben;)
    Verder hadden de dames nog een geweldige planning opgemaakt om maar alles uit de dag te halen wat erin zat. Ik heb een foto gemaakt van die planning: om 7u wilden ze al gewekt worden, terwijl ze hun pony’s pas om 10u konden gaan halen…
    Jammer dat ik de foto van deze planning hier niet bij kan voegen. Hilarisch en memorabel. Die krijgt ze nog eens voorgeschoteld als ze de jaren der wijsheid bereikt heeft. Als… 😉

Laat een reactie achter bij prinses op de kikkererwtReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.