* test test test *

We snakken collectief naar testen. We willen weten of we het virus bij ons dragen, of we het al gehad hebben, wat dat dan betekent voor onszelf, onze naasten, ons werk, onze toekomst.
Eigenlijk snakken we collectief naar zekerheid maar bij gebrek daaraan, hebben we al onze hoop gevestigd op de testen.
Laat ik meteen de illusie doorprikken: ook die brengen niet de lang verwachte zekerheid.
We gaan het nog heel lang moeten uitzingen met dit virus en met de bijbehorende onzekerheid. En daar zijn we als mensen niet goed op toegerust – slecht nieuws kunnen we nog beter hanteren dan onzekerheid.
Want als je test negatief is, weet je niet zeker of je het virus niet hebt (30% vals negatieve uitslagen) en als je test positief is, wanneer ben je dan zeker niet meer besmettelijk? En kan je het nog eens krijgen?
En dan rep ik nog met geen woord over de contacttracers. Breek me de bek niet open.
Zoveel vragen, zo weinig antwoorden.
Het olijke duo Van Ranst en Van Gucht weet het ook niet altijd en beantwoordt vragen net iets te vaak met ‘dat is de million dollar question’.

Maandag starten de huisartsenpraktijken terug op en maandag kunnen we volgens de media ook massaal laten testen. Maar euhm… hoe wij dat dan allemaal gedraaid moeten krijgen, daar is nog geen duidelijkheid over. Het opstarten van de praktijken zal al veel voeten in de aarde hebben, en daarnaast zijn er ook gewoon wachtdiensten te doen, containershiften en moeten er woonzorgcentra overeind gehouden worden. Als we echt een toeloop krijgen van mensen die om de test komen vragen, wanneer gaan we dat er dan allemaal bij doen? En het is niet omdat ministers en media het rondtoeteren dat er genoeg testen en testcapaciteit zijn.
Enkel mensen met symptomen mogen getest worden, dus die kunnen niet op de praktijken gezien worden want die moeten schoon blijven. De patiëntenstromen mét en die zónder luchtwegklachten moeten gescheiden blijven, dat is van het allergrootste belang.

Ik ben er dus allemaal nog niet zo gerust op. De overheid heeft aan de burger meer beloofd dan ze kan waarmaken, maar schuift vervolgens de hete aardappel door naar de huisartsen die het gaan mogen uitleggen.
Tot overmaat van ramp is de CRA die ik ondersteun even uitgevallen – nee, geen geval van Covid-19 – en komt het woonzorgcentrum (dat er eigenlijk twee zijn) op mijn schouders terecht. Nu is het in de praktijk nog relatief rustig en kan ik dit er wel bij nemen, met dank aan mijn collega’s die veel opvangen, maar als maandag de praktijken weer op dreef raken, hoe moet dat dan?

Gelukkig is er nog een lang weekend om daarover na te denken en de mailbox goed in de gaten te houden. Er zullen nog veel instructies en adviezen binnenkomen.
(Ik schreef een eerste draft van dit blogje vanochtend meteen na het opstaan en nu net voor publicatie is mijn mailbox zo volgelopen met mails over die testing dat ik een Motilium zal moeten nemen om er niet in te stikken.)
Verder heeft dit lange weekend voor mij drie ochtenden toeren in het woonzorgcentrum in petto en een nachtdienst op zaterdag. Ik denk dat je me maandag bijeen kunt vegen.

Dus: #blijfinuwkot, #wasuwhanden, hou u goed en al die regen is heel goed voor de natuur zullen we maar denken?! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed.