Ik snap wel waarom zwerfvuil oprapen een mens zo goed doet. Je bent in beweging (wandelen en veel bukken en reiken), je verlegt je aandacht weg van de eeuwig malende stemmetjes in je hoofd en richt je focus naar buiten, spiedend naar elk peukje, blikje of snoeppapiertje op je pad – heel mindful dus -, je doet een goede daad, en wordt daar instant voor beloond: de natuur knapt ervan op en jij krijgt een heerlijk shotje dopamine. En daar bovenop heb je je eigen medicijnkast aangevuld: door al dat bewegen krijgen je hersenen een lekkere serotonine-boost, het happy happy stofje dat samen met dopamine een heerlijk gevoel van gelukzaligheid geeft. 

Kijk, dit hierboven is mijn oogst van vanochtend. Behalve de obligate peuken en papieren zakdoekjes scoorde ik zeven kroonkurken, één stoffen zakdoek, één schoenzool en één auto-spatlap.

Dus als iedereen nou voortaan een zakje plus handschoen in zijn broekzak, rugzak of handtas steekt (tip: hondenkakzakjes zijn hiervoor uitermate geschikt want voor veel meer te gebruiken dan enkel hondenkak), is er geen enkele reden meer om vanaf nu de rommel die je tegenkomt op je pad niet mee te nemen en jezelf te trakteren op een portie gratis geluk. Zo maken we samen de wereld een beetje mooier.