Droomduiding

Vannacht had ik de verborgen-zalen-droom. Ken je die? Dat je in je huis rondloopt en achter nieuwe deuren kamers ontdekt waarvan je het bestaan nooit had vermoed?
In mijn geval waren het geen nieuwe kamers in mijn eigen huis maar verhuisde ik van mijn laatste studentenkot-met-éénpersoonsbedje naar een gigantisch pand dat ooit nog aan Belgacom had toebehoord en waar de paleiswaardige zalen zich maar aaneen bleven rijgen.
Ronde zalen van wel drie verdiepingen hoog met spiraalvormige trappen krullend langs de wanden die weer uitgaven op andere zalen met salons en meterslange tafels. Zelfs een welness vleugel met thermale baden ontbrak niet.

Wellicht tekenend voor de nieuwe horizonten die momenteel in mijn leven beginnen op te doemen na de eerste periode van rouw om het verlies van mijn job.
Minder gunstig in deze droom: mijn lief veranderde steeds van gedaante en werd met het uur dikker, kortademiger en vadsiger.
Bleek, grauw en transpirerend lag hij over de zetel gedrapeerd terwijl ik een Ikea bestelling plaatste voor eindelijk een dubbel bed en nieuw beddengoed.

Vandaag klonk de lente uit vele vogelsnaveltjes en ook in mijn hart beginnen de bloesems te botten. Een paleis en een modellief hoef ik niet. De lente en nieuwe vooruitzichten, daar ben ik al dik tevreden mee.