Kikkererwten brownie

’t Is erg om te moeten zeggen, maar de recepten van het blad waar ik al jaren een vaste column voor schrijf, trekken op niks.

Iedereen die mij kent weet dat ik twee linkerhanden heb in het huishouden – of, juister gesteld, geen handen – en dat het met koken al even erg gesteld is, dus het zou aan mij kunnen liggen. Maar ik denk dat het aan de recepten ligt. Het mocht al een wonder heten dat ik uberhaupt weer aan het koken en bakken was geslagen. De ‘sabattical’ is daar natuurlijk grotendeels debet aan. Ik heb ineens zeeën van tijd, en kan wegens de lockdown en de quarantaine geen kant uit. (Gelukkig ben ik gezegend met een rijk innerlijk leven, zoals dat dan heet. In mijn hoofd valt er altijd een hoop te beleven.) En onze quarantaine die hopelijk na vandaag voorbij is, vraagt om creativiteit: als er dan helemaal niks meer kan, wil je toch zorgen dat iedereen de moed erin houdt. En waarmee lukt dat beter dan met eten? Die driemaal daagse onderbreking van de eeuwige monotonie der zoommeetings en afstandsleren.
Het zal dus voor het eerst geweest zijn dat ik een recept uit dit blad maakte. Twee recepten zelfs. Want het is niet omdat we lekker willen eten dat het ook ongezond zou moeten zijn. Zéker in een quarantaine!

Maar dat viel tegen. De yoghurtcake was werkelijk waardeloos, er was geen zweem van yoghurtsmaak in te bespeuren, terwijl de foto ons met een cheesecake-achtig-fata-morgana al het water in de mond had laten lopen. En de kikkererwtenbrownies zagen dan inderdaad wel brown, maar verder hield elke vergelijking met een brownie op.
Daar viel dus maar weinig eetplezier aan te beleven.
De diepvries hebben we onderhand trouwens ook wel leeg gegeten, ook dat levert geen sprankelende spijzen op.
De dagelijkse verse soep was wel een opkikkertje en zorgt geheel op eigen kracht voor een stevige lading vitamientjes. En wat ook leuk was: we aten zoveel mogelijk buiten. Zolang de temperatuur niet onder de tien graden zakte en we in het donker vork en mes nog van elkaar konden onderscheiden, waren wij buiten te vinden. Het positief geteste kind kon dan ook even gelucht worden en mocht op vijftien meter afstand deelnemen aan de gezinsmaaltijd. Zijn bordjes werden gehandschoend gebracht naar de neutrale tussenzone, alwaar hij ze dan zelf kwam ophalen.
Verder konden onze drie kinderen broederlijk samen World of Tanks spelen, een digitale overwinning op lands- en quarantaine-grenzen.

En zo bleef alles peis en vree, en overleefden we ook dit spektakel weer glansrijk.
Zonder yoghurt cake en kikkererwtenbrownies. De derde foto op de receptenpagina toont een uiterst verleidelijke lila bosbessen-bavarois. Ook al zo’n schitterend plaatje.
Ik trap er niet meer in.

Geplaatst in: Blog

3 gedachten over “Kikkererwten brownie

  1. Dory Abrahamse schreef:

    Wat een leuk blog weer! Heel herkenbaar allemaal.

    In Nederland zijn groentepakketten te koop met alles er in voor een maaltijd. Misschien niet groot genoeg voor 5 personen…, maar erg lekker én allemaal gezond.

    Hopelijk zijn we snel gevaccineerd en kan het leven weer wat gewoner worden.
    Zelf help ik als vrijwilliger in de ‘vaccinatiestraat’.

Laat een reactie achter bij Ann LeysenReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.