Ik denk dat het professor Van de Woestijne was die ons tijdens de opleiding het belang leerde van luisteren. Echt luisteren, en stiltes durven laten vallen. Stiltes waarvan je ongemakkelijk op je stoel gaat zitten wiebelen tot één van beiden het niet langer verdraagt en de stilte doorbreekt. Meestal komt dan tevoorschijn wat echt van belang is. Natuurlijk maakte ik er een wedstrijdje van, zoals met zoveel dingen in het leven waarmee ik met mezelf in competitie kon gaan, daarmee voorbijgaand aan de essentie van de zaak.
(Klik hier voor de volledige column)
gezondNU, mei 2021, www.gezondnu.nl
Een stilte die luistert en een mens die haast even verdrietig is als de ander . En we troosten ons al te vaak dat ons advies dan ´goed bedoeld’ is..
Dank je voor je zó waardevol ´advies’ ??
?