Be bold, start cold

Als halverwege de terugrit na een werkdag het slaapriedeltje van de telefoon al klinkt om je te laten weten dat het over een halfuur bedtijd is, dan ben je niet goed bezig. (of je hebt je bedtijd veel te vroeg ingesteld)

De wittebroodsweken zijn alweer voorbij, langer dan een maand mocht het heerlijke werkregime niet duren. Een lieve collega wenste me bij de start van deze vervanging: ‘Genoeg werk, niet te weinig, niet te veel’. Helaas. De dagen zijn alweer volgelopen, het is razend druk, de virale infecties zijn losgebarsten en het is nog niet eens winter. We houden ons hart vast voor wat er op ons af komt aan Covid- en andere griepgolven, nu we in de praktijk met twee dokters minder zijn.
Na de eerste weerstand tegen die vloedgolf aan telefoontjes en extra raadplegingen, heb ik mijn mentale verzet snel laten varen. Het zij zo.

Gelukkig is er het fietsen en de podcasts.
Elke keer weer wordt de ochtendlijke fietstocht – meer dan de avondlijke, want die dient vooral voor herstellen van de werkdag – beloond met cadeautjes.
Cadeautjes zoals het heerlijke jazzy nummer ‘Throw it away’ van Abbey Lincoln dat ik leer kennen dankzij de Touché podcast aflevering met Joke Van Leeuwen. Cadeautjes zoals een fraaie regenboog, een mysterieuze volle maan, of dit: twee rennende reetjes in het veld naast het bospad waar ik langs fiets om een stuk steenweg te omzeilen.
En cadeautjes zoals de bloginspiratie die ik onderweg altijd op doe. Het nadeel daarvan is wel dat ik elke keer moet stoppen om die ideetjes op te schrijven, maar daar ga ik nu niet over uitweiden want dat heb ik al uitgebreid gedaan in de Brugge-fietsblog dit voorjaar.

Throw it away is een geweldig advies in tijden van drukte. Ik gooi het verzet, de stress en de frustratie gewoon over de haag en surf op de woelige golven. Zolang ik kan fietsen, kan ik dit wel aan.

Ademen en bewegen blijven de sleutel en de heilige graal, zoveel heb ik wel geleerd dit jaar. Het was een jaar vol lessen en vol beweging. Het fietsen nu, de pelgrimstocht afgelopen zomer.
Nooit gedacht trouwens dat lessen uit het Scandinavisch gebergte ook hier in dit platte land nog hun dienst zouden bewijzen.
‘Be bold, start cold’, leerde ik daar bijvoorbeeld. Kleed je niet te warm, je kunt op je hike beter iets te fris gekleed vertrekken, anders moet je al na een kwartier je rugzak weer afzetten om een laagje uit te trekken.
Op de fiets geldt hetzelfde, heb ik al gemerkt. Het voelt wat onaangenaam in het begin, maar van al dat trappen krijg je het al heel snel warm genoeg.

Als je dan op je vrije vrijdag na een stevig kiné-onderhoud van de schouder en een ochtendje in de koffiebar alweer helemaal gerecupereerd bent, dan weet je dat je best goed bezig bent.

Geplaatst in: Blog

2 gedachten over “Be bold, start cold

  1. Marg Vlemmix schreef:

    Dan ben ik dus helemaal verkeerd bezig, alles doet pijn, slecht slapen…..ik heb maar een therapeutische verzwaringsdeken besteld….en dan ben ik jaloers als ik lees hoe jij op je fiets zit! Maar toch, heel veel sterkte, je bent een positief baken in deze maatschappij! En dat zeg ik niet makkelijk!

Laat een reactie achter bij Marg VlemmixReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.