Ja, ik wil. (een poetskar)

Er is iets aan de hand in zwerfvuilland. Ik ben er nog niet helemaal achter wat het is, maar dát er iets is, is onmiskenbaar. Er ligt veel minder zwerfvuil.
Sinds ik terug ben van vakantie ben ik nog niet één keer zwerfvuil gaan rapen. Natuurlijk ligt dat deels aan de heerlijke zomer waarin er zoveel leuks te doen is dat aanlokkelijker is dan zwerfvuil rapen. Maar het ligt vooral aan het simpele feit dat er veel minder zwerfvuil ligt. Dus irriteert het me minder en juist die irritatie is vaak de aansporing tot een opruimtoertje.

Minder zwerfvuil kan slechts belangrijke twee oorzaken hebben. Óf er wordt minder weggegooid, óf er zijn meer zwerfvuilvrijwilligers actief. En aangezien ik weinig fiducie heb in de eerste menssoort, ga ik voor optie twee. Er zijn meer goedzakken die andermans troep opruimen. Waarvoor dank! Wat is het fijn om te zien dat zwerfvuil geen hopeloze zaak is.
Ooit komt alles goed, nietwaar?

Maar het is niet omdat het al behoorlijk goed is, dat het niet nog beter kan. Dus natuurlijk ga ik weer zwerfvuil ruimen als mijn agenda niet meer bol staat van leuke dingen.
In dat kader heb ik een verzoek.
En dat luidt als volgt: ik wil ook zo’n poetskar als Danny! Danny is namelijk supervrijwilliger, en daarom werd hij door de stad in de bloemetjes gezet met een nieuwe poetskar. Lees het zelf maar in dit artikel op vrt.nws.
Ik weet niet hoeveel zakken Danny al heeft opgehaald, en ik kan vast bijlange na niet aan hem tippen, maar ondertussen heb ik wel geleerd dat er 200 zwerfvuilvrijwilligers zijn en dat we met zijn allen jaarlijks bijna 2600 zakken vol met zwerfafval vullen. Een fraai resultaat. Hoeveel zakken daarvan van mij zijn, heb ik natuurlijk niet bijgehouden. Zelfs voor een dochter van een boekhouder zijn er grenzen aan de cijfers en de lijstjes van wat een mens wil bijhouden.

Maar het interessantste wat ik leer uit dit artikel staat in de laatste alinea: ‘In oktober worden de zwerfvuilvrijwilligers allemaal in de bloemetjes gezet met taart en koffie. De schepen verklapt dat er dan nog een drietal karren zal verloot worden onder geïnteresseerde vrijwilligers.’
Mag ik hierbij mijn interesse kenbaar maken?

5 gedachten over “Ja, ik wil. (een poetskar)

  1. Marg Vlemmix schreef:

    Eerlijk gezegd wijt ik het hier aan, dat de jeugdigen vakantie hebben….het is niet anders! Wij zitten hier op loopafstand van de jeugdigen, en die laten enorm veel rotzooi achter! Het is niet anders….

    • Martine schreef:

      ah ja, dat kan natuurlijk ook een rol spelen. Al moeten we zeker niet alles op de jeugd steken: laatst gooide een oude man ongegeneerd zijn papieren zakdoek in de berm. Toen ik hem er vriendelijk op aansprak, kreeg ik prompt een brutaal antwoord… Ik stond echt even perplex.

      • Marg Vlemmix schreef:

        Zijn zakdoek? Wat een rotplek, die had nog nooit van Corona gehoord….och och….

Laat een reactie achter bij ElsReactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.