Ik ben apetrots op mevrouw C, die mij veel geleerd heeft. Ze heeft me toestemming gegeven om haar verhaal te vertellen. Deze mevrouw is al een paar jaar patiënt in mijn praktijk. De contacten verliepen vaak stroef, ze had vage klachten en ik kon er niet zoveel mee. Zo modderden we wat voort en beide partijen waren niet tevreden over het verloop.
Ze had al eens uitgesproken dat ze zich door mij niet serieus genomen voelde en ik begreep dat. Ik voelde steeds een muur van weerstand waarachter veel lijden zat, maar waar ik maar niet doorheen kon dringen. Tot ze op een dag via de assistente haar dossier opvroeg. Dat mag natuurlijk, het is haar dossier en ze heeft er recht op. Maar ik wilde deze gelegenheid aangrijpen om te proberen tot een gesprek te komen. Ik liet haar dus weten dat ik haar op het spreekuur wilde zien. Daar was ze het niet mee eens, maar veel keuze had ze niet.
Teken
Als mensen op hoge toon hun dossier komen opeisen bij de assistente, is dat altijd een teken dat er iets niet goed zit. Het dossier overhandigen in een persoonlijk contact is dan de beste (zoniet de enige) manier om eventuele nare dingen meteen recht te kunnen zetten van beide kanten. En geeft meteen het meeste kans op herstel van de relatie, zodat beiden er met een goed gevoel uit komen en eventueel weer samen verder kunnen.
Strijd
Boos kwam ze binnen, voorbereid om de strijd tot het in handen krijgen van haar dossier te winnen. Dat was nergens voor nodig, want ik had het al klaar liggen en gaf het haar ook meteen. Met daarbij de vraag waarom ze niet overging naar een andere huisarts. Dat was ze ook van plan meldde ze.
Dossier
Ze wilde dan wel een aantal dingen uit haar dossier gehaald hebben, om een nieuwe start te kunnen maken bij die nieuwe huisarts. Dat wilde ik best voor haar doen, zolang het maar niet zou betekenen dat ik de waarheid geweld aan moest doen. Dat snapte ze natuurlijk. We spraken af dat ze haar dossier zou doornemen en dat ze bij mij terug zou komen op het spreekuur. Voor zover mogelijk zou ik dan de door haar gewenste regels in mijn aantekeningen schrappen.
Plezier
Ik was op het ergste voorbereid maar het viel ontzettend mee. Het ging maar om een paar regeltjes, die ze niet objectief vond. En daar had ze helemaal gelijk in. Het waren regels als ‘komt met waslijst klachten’ (dat vinden dokters namelijk helemaal niet leuk) en ‘weer op het spreekuur met…’ Die heb ik er dus graag voor haar uitgehaald. Ik had wel plezier in het scherpe inzicht. Ze liet mij zien hoe het werkt tussen dokters en patiënten, want dat had ze goed in de gaten gehad.
(Deze tekst verscheen eerder op Zorgkaart Nederland – zorgkaartnederland.nl)