Met zijn drietjes waren zij mijn broddellapje: Inge, Sara en Merel. Drie vriendinnen. Alle drie werkzaam in een moeilijke sector: hoge werkdruk, veel ziekteverzuim, weinig steun van de leiding, privé de nodige issues te doorworstelen. Zij moesten leren stoppen, ik moest durven starten. (Klik hier voor de volledige column)
gezondNU, september 2018, www.gezondnu.nl
Onder een zalig zaterdagochtendzonnetje wandelt een blinde vrouw met haar hondje langs het kanaal. Haar witte stok zwaait heen en weer om de weg af te tasten. Ik wil haar passeren maar ben bang dat ze schrikt van mijn fietsbel. Ze loopt een beetje onhandig aan de linkerkant van het pad, dus ik zou haar rechts kunnen passeren, maar misschien schrikt ze daar ook van. Liep ze nou maar gewoon rechts, dan was het inhalen wat makkelijker geweest.
Zij lost het dilemma voor me op met een vrolijk Lees verder
Het is dat ik een tijdelijk blogverbod heb opgelegd gekregen, maar dat is toch lastig als je zo stuitert van geluk als ik op dit moment. Ik ben vier dagen op schrijfretraite in het mooie groen van Ommen en ik schrijf als een gek uren aan een stuk. Daar word ik zo high van dat ik nog geen moment gebruik heb gemaakt van het bubbelbad dat ik op mijn hotelkamer heb, laat staan van het ‘saunalandschap’ dat bij dit welnesshotel hoort. Nee, schrijven wil ik en schrijven zal ik.
Dat schrijfverbod komt zo Lees verder
