Vindt u uw vak eigenlijk wel leuk?

Voorwaar een prikkelende vraag om op je bordje te krijgen. Reflectie op het eigen handelen en denken is een goede zaak. Dat weten we al lang in de huisartsgeneeskunde. Vandaar de stevige traditie van supervisie en intervisie in de huisartsen(opleidings)wereld.

Reflectie
Dat weten we ook steeds meer van mindfulness. Voortschrijdende wetenschappelijke kennis hierover heeft er toe geleid dat mindfulness al stevig verankerd is in het behandelaanbod van ggz-instellingen in het land. Zenmeditatie is natuurlijk ook gewoon reflectie. Twee keer per dag rustig de tijd nemen om orde te brengen in de dagelijkse gedachtestroom. Ik vergelijk het voor cursisten altijd met het prettige gevoel van twee keer per dag je tanden poetsen. Dat voelt zo vanzelfsprekend, dat sla je niet over. Meditatie is voor mij het prettige gevoel van twee keer per dag even het brein  flossen. Lekker schoon, lekker fris, fit en opgeruimd. Dus, mevrouw de huisarts,vindt u uw vak eigenlijk wel leuk? Bij het dagelijkse mediteren, kwam er op deze vraag een schat aan gedachten naar boven over waarom ik mijn huisartsenvak zo mooi vind. Ik deel ze graag met u.

Gezond en gevarieerd
Huisarts zijn is een veelzijdig en afwisselend beroep, zowel in de vorm: consulten afgewisseld met visites (Hoe leuk de mevrouw uit Canada het vond dat de huisarts bij haar moeder visite kwam rijden: ‘Dat bestaat bij ons niet eens!’), overleg, telefonisch spreekuur, dienst doen op de huisartsenpost, patiënten opzoeken in het ziekenhuis, nascholingen. Als in de inhoud: van pure somatiek tot psychiatrie en alles wat daar tussen zit: palliatieve zorg, kleine chirurgie, kinderen, volwassenen en ouderen. Van oorpijn tot ingewikkelde complexe ziektebeelden waarbij ik dan vooral fungeer als de vertrouwenspersoon en begeleider die mensen houvast geeft als ze de draad even kwijt zijn, of met complexe problemen zitten: ik ben dan de spin in het web die met mijn contacten en kennis van het zorgaanbod in de omgeving zaken weer vlot trekken. Of soms alleen maar een luisterend oor kan bieden. En binnen die variatie kan ik mijn eigen interesses en aandachtsgebieden ontwikkelen: kleine chirurgie, plaatsen van spiraaltjes, doppler onderzoek van de bloedvaten, 24 uurs bloeddrukmetingen en ga zo maar door. Patiënten stellen dit erg op prijs: ‘O, hoef ik daarvoor niet naar het ziekenhuis dan?’

Vertrouwen
Het vertrouwen dat je van patiënten krijgt is iets wat mij alleen maar nederig en dankbaar stemt. Ik heb graag te doen met onze patiëntenpopulatie: direct, authentiek, volks. Toen ik twaalf jaar geleden startte in de wijk waar ik werk, heb ik dat ook wel echt gevoeld: je wordt gewikt en gewogen door de patiënten, maar als je hun vertrouwen krijgt dan kan het ook niet meer stuk. Ook het begeleiden van een sterfbed bijvoorbeeld is intens en tegelijk geeft het veel voldoening, juist door dat vele vertrouwen dat je geeft en krijgt.

Samenwerken
Ik zit in een fijne maatschap met drie andere huisartsen en samen met onze assistentes, praktijkondersteuners, hidha, waarnemers en administratief medewerker hebben we een prima team. Een dag dienst draaien op de huisartsenpost kan ook echt een teamgevoel geven. Wat we daar met z’n allen klaarspelen aan zorg op een dag en hoeveel daar bij komt kijken is onvoorstelbaar. Maar ook met de medisch specialisten in ons werkgebied hebben we een prima samenwerking: korte lijnen en persoonlijk overleg.

Visiedag
Jaarlijks houden we met de maatschap een visiedag. Elk jaar weer veel inspiratie en olie voor de teamgeest. Op zo’n visiedag hebben we ooit onze visie geformuleerd: we zien huisartsenzorg breed, maar niet grenzenloos. Categorale spreekuren, delegeren en subspecialiseren zijn kernbegrippen van hoe we onze diensten aanbieden. We werken als een team met gelijkwaardigheid en respect als basis en we werken wijkgebonden. Leuk om te zien dat deze zaken meer dan tien jaar later nog steeds als een huis staan.

Hema
Dat we voor 5 procent van het gezondheidszorgbudget 95 procent van de zorgvragen afhandelen, daar mogen we als huisartsen trots op zijn. Wie noemde huisartsen ook alweer de HEMA van de gezondheidszorg? U kan er altijd laagdrempelig terecht. En wij zijn trots op onze winkel die veel zekerheid biedt in deze woelige tijden. Werkzekerheid is een groot goed. Evenals betrouwbare toegankelijkheid en een mooi aanbod. Je vindt er altijd wat je zoekt.

Hoge werkdruk
Dus ja, ik kan uit de grond van mijn hart en met volle overtuiging zeggen dat ik het huisartsenvak een prachtig vak vind. Alleen is het zo dat je dat niet meer kunt zien op momenten dat je wat overbelast raakt. En dat is helaas wel eens het geval. Ik geef toe, dat ligt soms aan wat persoonlijke kenmerken – working on that – maar dat is slechts een deel van de waarheid. Want geregeld geven ook mijn stoere bikkelende mannelijke collega’s aan dat ze last voelen van een te hoge werkdruk. En ook uit onderzoek blijkt dat huisartsen onder hoge druk werken. Ik vond dat confronterend om te horen, het hakte er wel in. Maar ook daaraan blijven we werken. Want huisartsen zijn bijzonder gedreven, ons hart ligt bij dit vak en dat zal zo blijven. Zo eenvoudig is dat.

(Deze tekst verscheen eerder op Zorgkaart Nederland – zorgkaartnederland.nl)