Laat ik het zo stellen: mijn zonnebril heb ik niet nodig gehad. Verder viel het weer wel mee. Het is maar net zoals de dichter Ted Hughes antwoordde toen hem gevraagd werd waarom hij graag vakantie hield in Schotland: ‘There’s no such thing as bad weather, only inadequate clothing’. Van adequate clothing waren we ruimschoots voorzien, en gelukkig hebben we daarvan niet alles nodig gehad. Zoals bijvoorbeeld de muskietennetjes voor over onze petten of hoeden, noch de aromatische geraniumolie, de deet-muggenrollers of de klamboe.
Van de voorspelde midges hadden we nog het meeste schrik toen we een vakantie in Schotland planden, al zonk die schrik in het niet bij de angst die we voelden bovenop de Quinag berg in Assynt. Dikke mist, harde wind, en een bang vermoeden dat we het pad naar beneden niet zouden terugvinden joegen ons de daver op het lijf. Gelukkig hielpen de stenenhoopjes ons daarbij. De kinderen hebben er zelf een prachtig exemplaar aan toegevoegd:
Zij vonden deze beklimming natuurlijk het leukst – een beetje spanning ter verhoging van het pretgehalte – geheel niet gehinderd door het drukkende verantwoordelijkheidsgevoel dat ons ouders als een klamme doek in de nek lag.
Natuurlijk hebben we de obligate foto gemaakt bij het bord op John O’Groats, natuurlijk hebben we een whiskydistillery bezocht (Glen Ord in Muir of Ord, die de Singleton whisky maakt, een engeltje dat over je tong pist, maar helaas enkel gemaakt wordt voor de Aziatische markt), en vanzelfsprekend stonden de Whaligoe steps, Smoo Cave en Sandwood Bay op het lijstje. Ook een kasteel kon niet ontbreken. In Dunrobin Castle wil ik meteen gaan wonen om een boek te schrijven. Zeker toen ik het perfect ronde torenkamertje ontdekte dat uitkeek over de zee en hoorde dat er een spook woont in het kasteel. Hoeveel romantischer wil je de setting van een romanschrjver hebben?
Ook Scottish breakfast en Fish and chips: check, check.
Links rijden, check. Tegenligger te dicht langs de middenstreep, check. Resultaat: spiegel eraf. Waarop de tegenligger meteen concludeerde dat het wel aan ons zou liggen ‘You guys aren’t used to driving left’. Maar het lag echt aan hem, dat heb ik duidelijk gezien, want ik zat rechts en zag het gebeuren. Het werd lastig rijden zonder zijspiegel. De zonen gidsten ons door het verkeer door liggend op het bed door het achterraampje van de mobilhome te kijken en hun instructies naar voor te roepen. Wim riep dan: ‘Kan ik inhalen?’ Waarop een cascade van drills volgde: ’Achter: vrij! Dode hoek: vrij! Go!’ Teamwork in optima forma. Zonder hen zouden we niet heelhuids thuis zijn geraakt.
Maar het allermooist waren de verrassingen:
De bergwandeling in Beinn Eighe Nature Reserve naar de top van de 595 meter hoge Lethad Buidhe. We hadden ons ingesteld op een easy walk in the park (en de tros bananen die ons energiegehalte op peil moest houden in de mobilhome vergeten), maar het werd een uitdagende klim waarbij Jerome zijn beste gids- en aanmoedigingsskills bovenhaalde en ons met vaste hand langs spannende paden loodste. Deze keer wel in schitterend weer, zodat een duikje achteraf in het Loch Maree aan de voet van dit natuurreservaat welgekomen was.
Zo hebben we dus toch nog gezwommen. Voor mij is een vakantie is niet compleet zonder een zwemke in zee. De zee werd het niet, die is hier meestal te woest en vooral te koud. Loch Maree voldeed uitstekend.
We moesten dat meer trouwens wel in, want met al dat wildkamperen waren we flink aan het vervuilen. Dagenlang geen camping betekent dagenlang geen douche. Een groot deel van de charme van kampeervakanties, naar mijn bescheiden en wellicht wat stinkende mening.
Het geheime campinkje aan een white sandy beach waar de mevrouw van het postkantoortje annex tankstation annex supermarktje annex reisbureau in Laïde ons naartoe verwees, was ook zo’n verrassing. In het postkantoortje konden we met onze GSM contactloos betalen, de technologische vooruitgang was er goed doorgedrongen, maar de camping kon alleen cash betaald worden (10 pond) en beschikte over drinkwater en een plek om afvalwater te lozen, maar naar douches of een toilet konden we fluiten. Wel het mooiste uitzicht van de hele vakantie over een lieflijk strandje aan een azuurblauwe baai.
Naast zwemmen in zee is ’s ochtends mediteren aan het strand een ander geliefkoosd vakantiegenoegen voor mij. Maar dat is met al die Schotse mistige miezerige ochtenden niet gelukt.
Nog een verrassing: ik heb zowaar een non-fictieboek helemaal uit gelezen: ‘Sapiens’ van Yuval Noah Harari. Ik ben geen non-fictie-lezer en kan er moeilijk mijn aandacht bij houden áls ik dat dan al eens lees. Maar dat ik dit boek vlot uit las, kan slechts twee dingen betekenen:
1. het is een ontzettend boeiend geschreven verhaal over de grote thema’s van de geschiedenis en
2. ik was genoeg uitgerust om geconcentreerd door te lezen zonder de verleiding om andere dingen te gaan doen of te gaan liggen dutten. Dit boek is een echte aanrader. Nog nooit heb ik zo helder uitgelegd gekregen wat kapitalisme behelst, of hoe individualisme ontstaan is. “Homo deus’, de opvolger van dit boek, zal voor de volgende vakantie zijn, schat ik zo.
Of voor de overtocht. De oversteek terug bleek ineens namelijk een paar uur langer te duren dan de boottocht heen. Ik ben dan wel een stuk wijzer geworden over de geschiedenis van de mensheid, maar hier snap ik niks van. Het zal wel aan de stroming liggen ofzo. (voor de slimmeriken: het tijdsverschil alleen kon de langere duur niet verklaren!)
Maar het klapstuk van de vakantie, de allermooiste verrassing, dat was die keer dat we op zoek naar een snelle hap, ineens belandden in het mooiste hotel dat ik ooit gezien heb. De snelle hap (‘barmeal’ heet dat hier) werd zomaar een exquis dinertje. En dat is weer voer voor een heel andere blog.
Maar alle geheimpjes ga ik jullie niet verklappen, ga Schotland zelf maar ontdekken. Vergeet de muggenmelk niet. En neem voor de zekerheid toch ook maar je zonnebril mee.
Ha Martine, wat fijn om je blog te lezen. Met het idee dat we binnenkort 3 weken op de fiets zitten vanaf noord Schotland! Dank voor de voorpret!
Oh wow, wat een heerlijk vooruitzicht! Ik ga met je mee 🙂 En hou vooral mijn volgende blog in de gaten, want dat is hët klapstuk van onze Schotland-vakantie! Heel veel plezier gewenst, en kweek maar stevige kuiten:)
Met dank voor de tip. Heb erover getwijfeld maar ga ‘Sapiens’ nu meteen bestellen.