dagboek van een huisarts in coronatijden #3

Vanochtend was het de eerste echt stille ochtend op straat toen ik naar de praktijk fietste. Iedereen werkt thuis of slaapt uit. Of allebei.
Heeft iedereen zich aangepast aan de lockdown-die-geen-lockdown mag heten?
Toch wordt er keihard gewerkt: de managers van de wachtpost draaien overuren om extra shiften te organiseren en gecentraliseerde onderzoeksruimten te bemannen voor onderzoek van verdachte patiënten, CRA’s nemen de hele zorg voor de bewoners van de woonzorgcentra op zich, de gemeente popelt om zijn steentje bij te dragen en vrijwilligers tillen zich een ongeluk aan boodschappen om langs te brengen bij wie zelf de deur niet uit kan of mag.

Maar de stilte is welkom. Ik hoor en lees veel verhalen van mensen die ervan genieten. Introverten en HSP’ers aan de macht! Eindelijk is de wereld een keer op onze maat gesneden. Lees daarover trouwens de hilarische column van Mark Coenen in De Morgen vandaag: ‘Een pandemische epidemie heeft een – klein en tijdelijk – voordeel: wij winnen. Wij, daarmee bedoel ik de introverten onder ons. […] Zij die blij zijn als er een afspraak wegvalt. Zij die vrolijk worden van zeeën van tijd. De misfits, de sociaal gemankeerden, de eenzaten, tenminste zij die daar zelf voor gekozen hebben. De bietekwieten met een boekverslaving.’

Wat mij betreft het uitgelezen moment om te leren mediteren – als je dat al niet deed. Want het gaat nog heel erg worden, dus nu – nu er voor velen eindelijk tijd is en de ratrace wat tot stilstand is gekomen – is het uitgelezen moment om te leren afzien. En dan bedoel ik afzien in de Vlaamse zin van het woord: leren ongelukkig zijn, leren pijn verdragen, een beetje ellendig leren wezen. Geen beter moment dan deze stilte voor de storm. We weten niet wat er op ons afkomt, maar het komt wel dichterbij. Ik hoor paniek in de stem van sommige patiënten. Een kleine minderheid weliswaar, maar de angst neemt toe.
En daar zullen we mee moeten leren omgaan, met alles wat er op ons afkomt. We moeten omgaan met de angst, met zieke mensen in onze omgeving, met verveling, met eenzaamheid, met alles wat we in ons lichaam voelen. De mildheid van meditatie helpt daarbij, je geeft jezelf op dat moment de adem en de aandacht die je nodig hebt en die helend is. Als je nu goed oefent, heb je door die mentale fitnesstraining alvast een extra portie mentale veerkracht opgebouwd om de toekomstige uitdagingen aan te gaan.

Het ‘afzien’ dat we in mediteren leren, heeft nog een tweede betekenis: we zien af van allerlei andere bezigheden. Als je op dat kussen zit, zit je daar te zitten. Er is even geen enkele andere afleiding dan je eigen gedachten en je eigen waarneming. Geen afleiding van TV, series kijken, eten, drank, kicks,… ‘Voeden’ in plaats van ‘vullen’. En zo heb je door te mediteren toch alvast twintig minuten van die lange dagen nuttig ingevuld met een gezonde nieuwe gewoonte.

Tips nodig? Begin bijvoorbeeld met de mindfulness oefeningen van Edel Maex op You tube. Zijn ‘bodyscan’ en ‘zitten’ zijn onmisbare basics om mee te beginnen. Op zijn website www.levenindemaalstroom.be vind je ook veel mooie oefeningen. Al kun je ook kaal en uit het niets beginnen zoals ik dat destijds gedaan heb: gewoon zitten op een kussen en twintig minuten lang je ademhaling volgen. Benieuwd hoe lang je daar je aandacht bij kan houden!

Geplaatst in: Blog

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.