#32 dagboek van een huisarts aan het coronafront

* doktersjas *

‘Afzondering en alcohol, een gevaarlijke cocktail’.
Links en rechts van de titel heeft mijn man uitroeptekens gezet, hij was me voor met de krant vandaag.
Natuurlijk gaat het artikel over Corona, what else, valt er tegenwoordig nog iets te lezen dat een keer niet over de epidemie gaat? Ik lees het stuk met aandacht, en kan gelukkig vaststellen dat ik aan slechts twee van de drie risicocriteria beantwoord: vrouw en hoogopgeleid. Single ben ik vooralsnog niet en ook niet van plan dat te worden.
Maar het blijkt dus dat de lockdown voor iedereen zwaarder begint te wegen en dat vooral de drie genoemde categorieën zich slechter voelen.
En naar het schijnt drinken we dus allemaal wat meer alcohol.

Ik drink ook. Maar vandaag niet: halverwege de dag misselijk en met hoofdpijn naar huis gekomen, maar nu alweer een stuk beter. Ik vreesde dat het de eerste dag zonder blog zou worden, en dat zou ik echt heel jammer gevonden hebben. Stel je voor: een over corona bloggende huisarts die haar blog moet staken vanwege corona.
Maar dat is het niet. Ik heb geen koorts, moet niet hoesten, ben niet kortademig en ben na een Brufen, een paar uur bedrust en vervolgens een gezonde dosis Netflix alweer helemaal boven water. Het leek wat migraine. Al heb ik dat eigenlijk niet.

Vandaag was het extreem kalm op de praktijk. Weinig telefoontjes, weinig zieken, een paar consultaties gedaan en dan nog twee huisbezoeken. Deed deugd om nog eens bij mensen aan huis te gaan, het lijkt zo lang geleden.
Ik ben mijn doktersjas terug beginnen dragen. Voelde me terug helemaal studentje toen ik hem aantrok, een fijn gevoel. Misschien een beetje nostalgie zelfs.
Ik zie op de wachtpost meer huisartsen die terug de witte jas aantrekken. Misschien is dit wel een prima nevenwerking van de epidemie die we straks gewoon gaan handhaven. Dokter terug in doktersjas, duidelijke taal, duidelijke rol, toevallig ook hygiënisch en een heel heel heel klein beetje terug op een voetstuk kan ik op deze grijze leeftijd misschien wel hanteren.

Verder was het vandaag secretaressedag. En omdat wij toevallig de beste en liefste secretaresse van de wijde wereld hebben, hebben we haar in de bloemetjes gezet. Daar was ze zo blij mee dat ze prompt terugstuurde: ‘Jullie zijn topbazen!’ Daar worden wij natuurlijk weer blij van.

En waar we ook blij van werden: de verrassing van een mooie stoeptekening voor de deur bij de praktijk: ‘?? VOOR DE ZORG’.
Nu gij weer.

#blijfinuwkot (tot 3 mei), #wasuwhanden (voor de rest van uw leven), hou u goed en geniet van de zon???! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed.


Geplaatst in: Blog

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.