#61 dagboek van een huisarts in tijden van corona

* glühwein-loos maar goedgehumeurd *

De rug die het medisch personeel van het Sint-Pieters-ziekenhuis premier Sophie Wilmès toekeerde, vond ik hard en onverdiend. De man gespeeld en niet de bal. Niet heel fair.
Een beetje lachen met de overheid mag natuurlijk wel. Soms is dat makkelijk en een beetje gratuit, maar soms kan ik het ook niet laten. Ter illustratie daartoe het volgende verhaal.

Bij de drive-in-coronatesten werken we met het overheidsplatform. De afgenomen stalen gaan dus niet naar de labo’s waar we gewoonlijk mee samenwerken, en de procedures zijn dan ook helemaal anders nu. Bijvoorbeeld staat er op elk proefbuisje een barcode die heel secuur aan het rijksregisternummer van de patiënt gekoppeld moet worden. Eén fout cijfertje en de man of vrouw in kwestie kan een foute testuitslag krijgen. Dat wil niemand.
Nou kun je je het haast niet voorstellen maar die barcode moet handmatig overgetypt worden in het medisch programma. Dat vráágt gewoon om fouten!
Dus vroegen we een barcodescanner aan dat overheidsplatform. Geen probleem, werd meteen opgestuurd.
En toen bleek die scanner Chinees te spreken! Dus ja, we konden alle barcodes netjes scannen en dan kwamen er chinese tekens in het aanvraagformulier te staan. Echt!
Dus schrijven we ze nu weer handmatig over op de lijst. Onvoorstelbaar he?

Een beetje wraakroepend is dan wel om van de overheid volgende mail met vermanend vingertje te krijgen: ‘Tenslotte willen we er nog op wijzen dat voor triagecentra die met de klassieke klinische labo’s werken, de barcode van het staal correct dient worden ingegeven in de gebruikte toepassing. Deze labo’s laten opmerken dat een aantal medewerkers het lotnummer of een ander nummer ingeven waardoor het staal in het klinische labo niet gelinkt kan worden aan een patiënt….’

Nog zoiets: het overheidsplatform belooft ons binnen maximaal 48u de testuitslagen door te geven. Tot die uitslag bekend is, houden wij de mensen thuis want je wil niet dat zieken hun mogelijke SARS-CoV-2 virussen rond gaan sproeien in tussentijd. Maar die beloofde 48 uur worden vaak niet gehaald. Gevolg: wij moeten mensen veel langer ziek thuis schrijven (en hun huisgenoten in quarantaine houden) dan perse nodig is. Want als pas na 3-4 dagen de uitslag eindelijk bekend is en die negatief bleek, tja, dan zijn dat toch allemaal verloren dagen.

Anyway, we gaan gewoon vrolijk door en morgen sta ik weer in mijn teststraatje bij de chalets. Glühwein-loos maar goedgehumeurd.
RTV heeft trouwens een filmpje gemaakt over de drive-in-coronatest, kijk maar: Drive-in-coronatest in Turnhout.

#blijfinuwbubbel #houdafstand #wasuwhanden en ga niet hyperventileren in uw mondmasker.
Maar het allerbelangrijkste: blijf thuis als u ziek bent en laat u testen! We staan paraat. ??