Zaterdag 18 september: World Cleanup Day

Zaterdag 18 september is het World Cleanup Day. Natuurlijk doe ik mee, wat dacht je! Dat was ik al lang van plan vóór ik gisteren een foldertje van Gustaaf Klimt in de hand gedrukt kreeg na de yoga les. Gustaaf Klimt is ‘de boulderhal waar klimmen de kunst is en je even helemaal kunt ontsnappen aan de dagelijkse realiteit’. En wat dat met yoga te maken heeft, ontdek ik als ik hun website erbij haal: ‘Bij gustaaf bieden we ook yoga aan. Als klimmer gebruik je namelijk je hele lichaam. En hoe beter je je lichaam leert kennen en gebruiken, hoe beter je klimprestaties. Yoga kan hierbij helpen.’
Anyway, de yogales zat erop en ik besloot me voor de World Cleanup Day aan te sluiten bij deze enthousiaste club zwerfvuilruimers. (Decathlon en Slipstream ‘drone cinematography’ werken ook mee aan deze clubactie, lees ik op de flyer.)

Vanochtend scheen de zon en stapte ik goedgezind op de fiets om een ochtendje te gaan schrijven in de bib in Beerse. Dát was lang geleden! Zo kwam ik sinds lang nog eens in de Visbeekstraat bij mij om de hoek, en moest daar tot mijn ontsteltenis vaststellen dat het er weer een puinhoop was.

Weetje uit een klein artikeltje in de krant van dinsdag 17 augustus 2021: ‘Meeste afval op stranden komt van 12 merken.’
Dat wist ik al lang. Coca-Cola, Red bull en lege sigarettenpakjes staan in de top 5, had ik al gemerkt in mijn reeds gevorderde zwerfvuilvrijwilligerscarrière. (Mooie woordtip voor scrabbelaars trouwens! Geen dank. Ik weet niet eens of het een echt woord is.)
Het artikeltje bevestigt dat: ‘Coca-Cola voert de lijst aan, maar ook AB InBev scoort hoog. Bijna tweederde van de tienduizend stukken afval dat goeddoelorganisatie Surfers Against Sewage met vierduizend vrijwilligers verzamelde, bleek toe te behoren aan twaalf multinationals waaronder Coca-Cola Pepsi en AB InBev. Ook Mondelez International, moederbedrijf van Côte d’Or en Lu staat in de lijst.’

World Cleanup Day? World?? Laten we gewoon maar eens (her)beginnen in eigen buurt. Om de hoek ligt helaas alweer zooi genoeg om een paar uur zoet mee te zijn.
Mijn programma voor de 18e zal dus overvol zijn:
9.45u: verzamelen geblazen aan ‘Gustaaf Klimt’, Koningin Elisabethlei 133 in Turnhout
10u: Start wandeling naar de Stadsboerderij, een opruimactie van ongeveer 2 uur. Materiaal wordt voorzien.
12u: Komen we terug samen bij Gustaaf Klimt, wegen we het verzamelde afval en laten we onze mooiste glimlach zien aan de fotograaf.
15u: Ik gooi er nog een uurtje Visbeekstraat clean-sweepen achteraan… ik hoop op helpende handen uit de buurt! Afspraak om 15 uur aan kruispunt Jokerstraat-Visbeekstraat. Ik voorzie afvalzakken, en heb nog één grijpstok in de aanbieding. Al kan je ook zwerfvuil rapen zonder grijpstok, neem in dat geval zeker een paar handschoenen mee.
We zullen de Coca-Cola en Red Bulls van deze wereld weer eens bij de lurven grijpen.
WIE DOET MEE ???

Meet the samurai litter pickers of Japan

Het is heerlijk fietsen langs al die schone paden die ik al opgeruimd heb. Zo heb ik eer van m’n werk en als ik het een beetje bijhoud, kan ik na een avondwandelingetje op de terugweg snel even door de Visbeekstraat gaan bijvoorbeeld waar ik dan nog hooguit een halve zak ophaal terwijl ik daar de eerste keer ruim vijf zakken voor nodig had.
Zo ga ik vandaag nog eens snel door de fiets-O-strade. Opvallend veel Cara pils blikjes vandaag. En natuurlijk de onvermijdelijke Red Bull blikjes.

Laatst las ik in het tijdschrift ‘Zin’ over de zwerfvuilbingo, een kaart die je kan afdrukken en waar je dan alle items kan wegstrepen die je vindt op je opkuistocht. Ik zie op die kaart meteen al iets dat er mist: luiers! Ongelooflijk hoeveel ik die vind.

En er zijn nog creatievere manieren om zwerfvuilrapen leuk te maken. Vriendin Isabelle stuurde me bijvoorbeeld dit filmpje door: zwerfvuil rapen in ware samurai-stijl.
‘Nog een beetje oefenen en jij kan dit ook’, schrijft ze erbij. Hihi, ik zie me al bezig. Ik hou het wel gewoon bij podcasts luisteren, dat is soms al spannend genoeg.

Enfin, het is duidelijk dat mensen meer en meer bekend raken met het fenomeen van zwerfvuil ruimen. Als op een eerdere strooptocht langs de fiets-O-strade mijn vuilzak al halverwege zo vol is dat het te zwaar wordt om te dragen, bel ik aan bij een huis aan de naastgelegen Jef Buyckxstraat en hoef ik amper mijn vraag te stellen. Tuurlijk mag ik de zak daar laten staan, zegt de vriendelijke jongeman die opendoet. ‘Goe bezig’, zegt hij nog als hij ter afscheid zijn duim in de lucht steekt.
En de volle zak die ik bij de poort van de brandweer had gezet (in en rond de Frac valt altijd veel te rapen) blijkt al opgeruimd nog vóór ik ze bij de gemeente kon aanmelden om op te halen.

Wat ik dan weer ongelooflijk smerig vind: de flessen vol urine. Hebben we hier soms een Amazon-filiaal in de buurt? Daar werden de overal opduikende foto’s van met urine gevulde waterflesjes stilaan een symbool voor de hoge werkdruk bij de magazijnen en pakketbezorgers van Amazon. Chauffeurs hadden te maken met zulke strakke schema’s dat een bezoek aan een toilet er simpelweg niet in zat. Ze moesten in hun bus hun behoefte doen. Vandaar die flesjes en de ‘urinerel’ die ervan kwam. (De Morgen, 14 april 2021, ‘Het meedogenloze succes van Amazon: de methode-Jeff Bezos ontmaskerd’)

En zo valt er altijd wel iets te vertellen over zwerfvuil. Al hoop ik toch dat ik er ooit over uitgeschreven raak.
En pas nu bedenk ik: ah ja, het is inderdaad dinsdag. Zo was het ooit begonnen: #TrashTuesday.

(G)een dag zonder zwerfvuil

Als de dag ooit komt dat ik geen spoortje zwerfvuil op mijn pad vind, dan laat ik de G uit de titel vallen. Beloofd. Ik voorspel dat die dag op Sint Juttemis zal vallen.
Maar vandaag leek het – veel sneller dan verwacht – echt een dag zonder zwerfvuil te worden. Er stond zo’n felle wind dat niet alleen mijn oortjes uit mijn oren waaiden (mijn linkeroor is echt onhandig – ik heb nog nooit oortjes gehad die daar echt goed in pasten en bleven zitten), maar dat ik zelfs niks in de zwerfvuilzak gestopt kreeg omdat de zak alle kanten op wapperde en ik de prikstok niet in de opening gemikt kreeg.

Maar wees gerust, mijn wandelingetje leverde toch weer twee volle zakken op. Onder andere trof ik aan: een schoen, een dik stuk touw en een portemonnee. Leeg. Dat heb ik wel gecheckt natuurlijk. Moord? Ooit vind ik een lijk, ik zweer het je.

Nu, vrolijk werd ik er wel van, van dit zwerfvuilrondje. Dat lag niet aan de regen maar aan de mannen in mijn oren: acteur Stefaan Degand en cabaretier Youp van ’t Hek die geïnterviewd werden door Friedl Lesage – de levenswijsheden ratelen je langs de oren met de snelheid van een semi-automatisch machinegeweer. De ‘semi’ is omdat Friedl nog altijd haar geweldige vragen moet stellen om de levenswijsheden uit die mannen te puren.

Zo’n pareltje uit de mond van Stefaan Degand op Friedls vraag ‘Wat zou je nog willen in dit leven?’
Degand: ‘Als je niks wilt, dan komen de mooiste dingen. Ik heb geen dromen, geen verlangens. Het is pas als je het niet wilt, dat het komt. Zoals snel fietsen en tegelijkertijd rustig een sigaret roken. Op die hele snelle fiets. Dat vind ik heerlijk.’

En als dat te diep is, dan heb je misschien meer aan de tip van Youp van ’t Hek: ‘Kuieren’ van Toon Hermans. Luister en kuier… wat vaker.