Als de dag ooit komt dat ik geen spoortje zwerfvuil op mijn pad vind, dan laat ik de G uit de titel vallen. Beloofd. Ik voorspel dat die dag op Sint Juttemis zal vallen.
Maar vandaag leek het – veel sneller dan verwacht – echt een dag zonder zwerfvuil te worden. Er stond zo’n felle wind dat niet alleen mijn oortjes uit mijn oren waaiden (mijn linkeroor is echt onhandig – ik heb nog nooit oortjes gehad die daar echt goed in pasten en bleven zitten), maar dat ik zelfs niks in de zwerfvuilzak gestopt kreeg omdat de zak alle kanten op wapperde en ik de prikstok niet in de opening gemikt kreeg.

Maar wees gerust, mijn wandelingetje leverde toch weer twee volle zakken op. Onder andere trof ik aan: een schoen, een dik stuk touw en een portemonnee. Leeg. Dat heb ik wel gecheckt natuurlijk. Moord? Ooit vind ik een lijk, ik zweer het je.

Nu, vrolijk werd ik er wel van, van dit zwerfvuilrondje. Dat lag niet aan de regen maar aan de mannen in mijn oren: acteur Stefaan Degand en cabaretier Youp van ’t Hek die geïnterviewd werden door Friedl Lesage – de levenswijsheden ratelen je langs de oren met de snelheid van een semi-automatisch machinegeweer. De ‘semi’ is omdat Friedl nog altijd haar geweldige vragen moet stellen om de levenswijsheden uit die mannen te puren.

Zo’n pareltje uit de mond van Stefaan Degand op Friedls vraag ‘Wat zou je nog willen in dit leven?’
Degand: ‘Als je niks wilt, dan komen de mooiste dingen. Ik heb geen dromen, geen verlangens. Het is pas als je het niet wilt, dat het komt. Zoals snel fietsen en tegelijkertijd rustig een sigaret roken. Op die hele snelle fiets. Dat vind ik heerlijk.’

En als dat te diep is, dan heb je misschien meer aan de tip van Youp van ’t Hek: ‘Kuieren’ van Toon Hermans. Luister en kuier… wat vaker.