De plek waar ik nu zit – de gastentuin van de Onze-Lieve-Vrouwabdij in Tongerlo – moet wel de hemel op aarde zijn. Het is er stil; door de dikke muren dringen geluiden amper binnen. Konijntjes peuzelen van het groene malse gras, hier en daar fluit een vogel zijn ochtendlied en de zon verdrijft de ochtendnevel. Ik zit hier alleen, net zoals ik aan het ontbijt alleen zat. Zo heb ik het graag. (Klik hier voor de volledige column)

gezondNU, december 2017, www.gezondnu.nl