(paas)hazentanden

Schrijfopdrachtje: portretteer jezelf als een vampier.
Probleempje: waar laat je de hazentanden?
Jeugdtraumaatje: die hazentanden.

Scène op het speelplein van Wommelgem, ergens in de tachtiger jaren, ik moet een jaar of vijftien geweest zijn, amper een paar maanden ouder dan de groep aan wie ik als net gebrevetteerd monitrice geacht werd leiding te geven. Slechte beslissing natuurlijk. Die straatwijze gastjes veegden vol leedvermaak met mij de vloer aan, dat vers uit het beschermde nest gevallen kuikentje.
Grienend stond ik uit te huilen bij de hoofdmonitrice wier verliefdheden op de andere leiders van groter belang waren dan dat jankerige leidstertje.

Scène dus op dat speelplein tijdens een dansnamiddag waar ik me een kuitblessure dans met ‘de kilometerdans’, mijn all-time-favourite. Ik zit op de grond leunend tegen de muur even uit te hijgen als daar zo’n brutaal snotaapje van hoogstens een jaar of tien samen met zijn al even brutale vriendje recht voor me komt staan. De schoffies staan me zwijgend secondenlang van heel dichtbij aan te kijken. Ik verroer geen vin, zit nog na te hijgen van het dansen.


‘Hé juffrouw, hebben ze u al eens gezegd dat gij op een konijn lijkt?’
Straatwijze schoffies van repliek dienen had ik, braaf flink dutske, uit braaf nest, nooit geleerd. Al zeker niet op de brave nonnenschool waar ik mijn grijze uniformrokken sleet op de harde houten stoelen.
Dus lachte ik maar een beetje mee als een boer met kiespijn. Tandpijn, haha. Konijnentandpijn.

Enfin, jeugdtraumaatje.
Ik heb lang gehoopt dat mijn kinderen zouden ontsnappen aan dit uiterlijke kenmerk, maar bij het wisselen van hun prachtige kleine melksnijtandjes, doken toch die dominante konijnentanden op.
(Nu ik er zo over nadenk: ergens moet ik thuis nog een stel Theo & Thea tanden hebben liggen. Het kan altijd nog erger.)
Maar dit alles geheel terzijde, we waren bezig met de transformatie van konijn naar vampier.
Bloed zuigen (part of my job) en vlees eten doe ik al als de beste.
Stel je er een paar uit de kluiten gewassen hoektanden bij voor en die hazentanden verbleken in de schaduw van dit stel monsterlijke slagtanden.
Martine as a vampire, zie je het al voor je?
Man, wat zou ik die schoffies in hun weerloze nekjes gebeten hebben.




Geplaatst in: Blog

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.