* wie schrijft die blijft *
Mijn callcenter shift van gisteren mag dan slaapverwekkend saai geweest zijn, de beloning achteraf was groot.
De eerste was dat ik ’s avonds op mijn wenken werd bediend na de vaststelling dat we overbemand zijn: het nieuws kwam dat de triagecentra deels afgebouwd gaan worden. Een heel goed teken natuurlijk.
Het callcenter zit boven in het gemeentekantoor en toen ik van daar naar beneden liep, lag daar in de hal de tweede verrassing: gigantische stapels van het nieuwe stadskrantje ‘Seuzzie’. Want wie stond daar op pagina twee pontificaal te pronken? Moi, in levende lijve! – verbeeld u er gerust de intonatie van Miss Piggy bij. En behalve Miss Piggy mag ik er ook Trump bijsleuren, want helaas is mijn tronie op de foto bij de column even oranje uitgeslagen als dat van de onoverwinnelijke keizer van het fake news, door columnist Mark Coenen al schamperend The Tangerine Wankmaggot genoemd.
Van niets word ik zo blij als van schrijven, van mensen die een momentje plezier beleven door mijn stukjes en van het allermooiste: een krantje of tijdschrijft openslaan en dan mijn eigen tekst daar zien staan.
de scholen zijn herbegonnen… de kinderen vluchten weg als ze mijn fototoestel in de aanslag zien 😉
Daarom werd ik ook zo blij van de originele suggestie van de premier van Nieuw-Zeeland vanochtend in de krant. Zij suggereerde in plaats van de omstreden traceerapp om het virus in te dammen, dat iedereen een dagboek zou gaan bijhouden. Voor mij een peulenschil, want ook van het schrijven in mijn dagboek word ik blij, dus dat doe ik al mijn hele leven.
En behalve dat je in zo’n dagboek kan bijhouden met wie je allemaal contact hebt gehad, is het ook een perfecte plek om even de dag door te nemen en af te ronden. Terug te kijken op wat je allemaal gedaan hebt en hoe je je voelt, een dagelijks rondje introspectie. In lockdown-tijden een even nuttige manier om je mentale welzijn op orde te houden als sporten, mediteren en het handhaven van een duidelijke dagstructuur.
Amerikanen noemen het bijhouden van een dagboek altijd zo mooi ‘journaling’.
En nu weer over naar de orde van de dag: de scholen zijn herbegonnen, zij het virtueel. En de CRA-arts die ik een tijdje geleden mijn diensten heb aangeboden, stuurt een berichtje: ‘het virus begint ook hier in het woonzorgcentrum binnen te sluipen, ik denk dat het verstandig is dat ik op zoek ga naar ondersteuning. Is je aanbod nog geldig?’
#blijfinuwkot (tot 3 mei), #wasuwhanden (voor de rest van uw leven), #starteendagboek, hou u goed en geniet van de zon???! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed.