#46 dagboek van een huisarts aan het coronafront

* en hoe zou het nog in Zweden zijn? *

Vandaag is het Valborg (Walpurgis), het grootste studentenfeest in Lund, de universiteitsstad in Zweden waar mijn oudste zoon studeert. Met dit feest verwelkomen de studenten de lente. Dat doen ze op grootse wijze met 30000 man tegelijk. Al van zes uur in de vroege ochtend is het over de koppen lopen in het grote stadspark. Ze komen er samen om te ontbijten, te drinken, naar muziek te luisteren en mensen te kijken. En zo gaat dat de hele dag verder: drinken, chillen, mensen kijken tot het tijd is om te barbecuen en verder te drinken. Je kan al dagen vooraf beginnen feesten, en wie het volhoudt tot 1 mei kan gaan luisteren naar studentenkoren die de lente massaal toezingen. Het is hét evenement van het jaar, en dit jaar gaat het dus niet door.

Dit jaar is het park potdicht afgesloten met hekken overal rondom. Er is bewaking, drones vliegen rond om stoutmoedige studenten die toch over de hekken kruipen te onderscheppen en er zal beboet worden.
‘Het is van het strengste dat ik hier al gezien heb aan maatregelen,’ zegt mijn zoon in ons dagelijkse Skype-gesprekje. ‘En trouwens, je wíl ook helemaal dat park niet in, want dan kom je terecht in een laag kippenstront waarmee het hele park bestrooid is!’
Wie verzint zoiets? Kippenstront!
Straks zal het gras groener zijn dan ooit maar nu stinkt het zo verschrikkelijk dat het de studenten vanzelf weg houdt.
Het nieuwtje van de kippenstront was zo speciaal dat het vanavond zelfs het VRT journaal haalde.

Dus wie nog denkt dat Zweden niks doet tegen Corona, think again.
Verder gaat het er in Zweden nog steeds relaxed aan toe. Mijn zoon heeft voorlopig nog geen zin om naar huis te komen, want daar kan hij nog sporten, naar de waterpolotraining gaan, vrienden opzoeken en zelfs af en toe een heel klein feestje meepikken. Je kan er wat chillen in het park en twee weken geleden maakte hij met twee vrienden nog een fijne roadtrip en was hij alweer onder de indruk van de grootse schoonheid van het land en de natuur.
Maar uiteindelijk zit hij natuurlijk ook veel in zijn kot en is het leven er voor een groot stuk stilgevallen nu de universiteit dicht is en ook zijn studie grotendeels virtueel verloopt.
Het is wel een absurde situatie natuurlijk: dat je zo ver weg trekt voor een studie en je uiteindelijk achter je laptopje belandt tussen de vier muren van je kot.
Gisteren gaf hij een presentatie vanuit een leeg lokaal aan de universiteit. Alle toehoorders volgden de presentatie thuis op hun scherm.
Het lab ging wel terug open vandaag.
Ook in Zweden staat het leven dus op een lager pitje sinds de pandemie.
De beeldvorming dat het daar vrijheid blijheid is, klopt niet.

Toen hij enkele weken geleden zich niet helemaal lekker voelde en een beetje een hoestje had, is hij braaf een week in zijn kot gebleven, en dat doet iedereen daar eigenlijk wel. Er wordt heel erg gerekend op de burgerzin van de Zweden, dat zit daar ingebakken in de cultuur.
Ik had hem liever thuis gehad, maar ik begrijp goed dat hij liever daar is, zijn vrienden kan zien en kan sporten.
Pas aan het einde van de rit zullen we de vergelijking kunnen maken. Welk land heeft het nu uiteindelijk het beste gedaan?
Aan de meet wacht er helaas geen prijsuitreiking.

Dus: #blijfinuwkot, #wasuwhanden, hou u goed en duim maar dat de zon snel weer terugkomt???! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed.

Geplaatst in: Blog

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.