Bye bye ?

Martine groet ’s morgens de dingen. ‘Goeiemorgen meneer!’ Elke fietser die ik inhaal krijgt een vrolijke goeiedag, of hij nu wel of niet opzij gaat als ik rinkelend passeer.
Ik ben zo blij dat de zon schijnt.
Ik ben zo blij dat morgen mijn avontuur eindelijk begint.
Ik ben zo oneindig dankbaar dat ik deze reis kan en mag maken en het grote avontuur van zo’n pelgrimstocht mag gaan ervaren. Dankbaar dat die tijd en ruimte er is (wanneer maakt een mens dat ooit in zijn leven mee, zomaar twee maanden dag na dag door het groen mogen wandelen, overgeleverd aan het trage ritme van stappen en stilte?), dankbaar dat mijn gezin dit gekke plan steunt, dankbaar dat mijn collega’s me hier tijd voor gaven (grapje ?) dankbaar dat ik gezond ben en mijn lijf me dit toelaat (in die linker Achillespees ben ik nu ook wat meer gerust ondertussen). Ja, vandaag overheerst echt een groot gevoel van dankbaarheid.

Dat weggaan de beste manier is om terug bij jezelf te komen, wist ik al lang.
Elke keer weer sta ik versteld van wat afscheid nemen aan warmte teweegbrengt.
Toen ik jaren geleden de praktijk in Tilburg verliet waar ik bijna twintig jaar gewerkt had, werd ik bedolven onder kaarten, bloemen, lieve woorden en knuffels. Die laatste weken kwam ik elke dag stuiterend van de geluksstofjes thuis.
En ook nu blijkt het uitzwaaien voor een lange reis hetzelfde te veroorzaken: één lange stroom van warme lieve bemoedigende reacties mails, brieven, berichtjes, gesprekken.
Vertrek biedt een uitstekende gelegenheid om woorden van waardering, bemoediging en dankbaarheid uit te spreken.

Een kleine bloemlezing uit enkele heerlijke berichtjes:
…Jij gaat dat goed doen daar, straffe madam! Ik zie je al liggen in jouw hangmat. Toch maar oppassen met everzwijnen. Het gaat je goed doen, het stappen, de natuur, alles achter je kunnen laten en enkel met wezenlijke dingen kunnen bezig zijn, naar de kern, herbronnen. Na het afgelopen jaar gaat dat meer dan deugd doen. Je gaat er alleen maar meer van overtuigd worden dat het hele gedoe in de praktijk eigenlijk een zege geweest is, een kans om er te ontsnappen, wat op termijn toch de enige gezonde oplossing was denk ik. Stappen nu maar! Wanneer de eerste stappen gezet zijn gaat jouw weg helder en duidelijker worden. Er liggen zoveel nieuwe kansen op jou te wachten!
Héél veel deugd en plezier gewenst!

Je gaat geen tijd hebben voor muizenissen. Die zullen plaats moeten ruimen voor: waar zet ik mijn voet, waar hang ik mijn hangmat, gaat het niet regenen, zullen de muggen mij niet wakker houden ? enz.?
Je gaat op je camino prachtige dingen tegenkomen… leuke mensen… de stilte, buiten en in je hoofd. Om uiteindelijk als de kers op de taart jezelf tegen te komen.
Een goede tocht gewenst.
Mijn ervaring is dat je zoveel meer kracht en energie hebt als je los bent en terug bij de basis. Een goede afronding en loslaten. Ik lees graag je belevenissen. Zet je wat op jouw blog? Ik ben benieuwd hoe het met jou gaat.

Je staat aan de vooravond van je vertrek. Het is goed om alleen eens op pad te zijn! Je zult De Schaamteloze gauw vergeten zijn.
Het eerste nummer op de CD die ik je stuurde is de Allemande uit een partita voor vioolsolo, het is een dans van schrijdende monniken in de tuin van het klooster. Bach componeerde vrijwel uitsluitend vanuit zijn geloof in God. Tijdens deze dans zie ik je dansend door de natuur met de oordopjes van de telefoon in…
Een goede reis en… ik hoop dat je voorzichtig bent. Ben benieuwd of je leuke mensen ontmoet die je nooit eerder hebt gekend. Mijn ervaring is dat relaties die in de vakantie of op reis( tournee) zijn gelegd, de meest dierbare zijn.

Je gaat je pelgrimstocht fier ondergaan, soms zit het tegen maar meestal mee.
Spanning hoort er gewoon bij en valt straks weg als je onderweg bent!
Na een nacht slapen volgt meestal een nacht met goed slapen.
En bij (te) veel regen, echt gaan overnachten in een hut of B&B.
Bon camino zegt men in Spanje ??!
(geen idee wat de Zweden dan zeggen… Niets waarschijnlijk, het schijnt nogal een stug volkje te zijn. En daarbij: veel volk zal ik niet tegenkomen, eerder dan mensen zal ik everzwijnen en elanden op mijn weg treffen vermoed ik.)

Mijn lieve man die niet van veel woorden is, maar tussen neus en lippen ‘Dat weet je niet, misschien heb ik jou wel nodig’ zegt, als ik met een zweempje ironie lach ‘wat ga jij het heerlijk rustig krijgen hier zo twee maanden zonder mij’.

Mijn lieve zussen die nog een afscheidswandeling organiseerden met bubbels, lekkere hapjes en een tas vol kleine cadeautjes die allemaal nuttig kunnen zijn als een mens zich overlevert aan de de grillen van het buitenleven.

Enfin, ik ben er klaar voor. Met een theetje op een terrasje neem ik afscheid van Turnhout. De rugzak is ingepakt (voor een notoire overpacker was dat nog de zwaarste horde om te nemen, maar het is gelukt: 12 kilo schoon aan de haak. Al zit daar nog geen water bij… maar gelukkig wel oneindig veel boeken en dat is nog belangrijker dan water. Ben helemaal fan van CloudLibrary geworden: de e-book uitleenservice die tegenwoordig gewoon aan je bibliotheek lidmaatschap vasthangt), heb bij de Warande nog rap mijn bestelling binnen gedaan voor het nieuwe cultuurjaar (yes!! Hopelijk eindelijk een keer Wim Helsen in levende lijve), de neus is bepeuterd voor de vereiste Covid test, de afwezigheidsassistent is ingesteld voor de mail, en morgen springen we. De diepte in, het avontuur tegemoet.
Ik ga niet op vakantie, ik ga op reis!

Eén probleem heeft het universum alvast voor mij opgelost: het doel bereiken zal per definitie onmogelijk zijn, dus die druk valt weg. Covid heeft het heilige moeten een stokje in de wielen gestoken: Noorwegen zit Coronagewijs nog altijd potdicht, dus de voldoening van een handoplegging aan de Nidaros kathedraal in Trondheim, het eindpunt van het St Olavspad, zit er voor mij niet in.
En bij gebrek aan doel, is de reis zelf het doel geworden. Beter wordt het niet.

Het beste advies komt trouwens van Lief: ‘Raap geen zwerfvuil op in Zweden of je geraakt niet op je einddoel.’

Geplaatst in: Blog

2 gedachten over “Bye bye ?

  1. Annemie Schrijvers schreef:

    Lieve Martine,

    Nog maar pas tot de ontdekking gekomen dat je niet meer bereikbaar bent als onze huisarts en deze ontdekking kwam serieus binnen. Op de valreep toch nog dit berichtje. Iedere morgen gaat er hier een kaarsje aan voor iedereen die het die dag nodig heeft op welke manier dan ook. Ik neem je mee in mijn gedachten maar eerst en vooral nog een dikke dankjewel voor je warme menselijke en professionele begeleiding als arts die ik mocht ondervinden. Heel mooie, lieve en interessante ontmoetingen toegewenst op je pelgrimstocht. Ik vermoed dat super veel positieve vibes van familie, vrienden en kennissen je gaan vergezellen. Geniet van je innerlijke reis en hoop op wat schrijfsels van dit grote avontuur.

    Dikke knuffel en graag tot ziens.

    Annemie

  2. els vandemoortele schreef:

    Beste Martine, ik sluit me aan bij alle lieve wensen en mensen die je het beste toe wensen bij de stappen die je gaat zetten. Het wordt ongetwijfeld een onvergetelijke ervaring die je nog wijzer, liever en mooier zal maken dan je nu al bent!
    Hou je goed en gezond en wees voorzichtig.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.