Zie de maan schijnt door de bomen, makker staakt uw wild geraas.
De volle maan was inderdaad schitterend zo laat gisterenavond toen ik hier de polders van Cadzand binnenreed om me nog eens een weekendje onder te dompelen in een warm mindfulness-bad.
Maar de makker mag zijn geraas nu wel staken onderhand. Het is genoeg geweest. Wat een weer!
De rit hierheen was niet evident, ik had spierpijn in mijn armen van het stevig vastklemmen van het stuur om de zijwaartse rukwinden op te vangen en op koers te blijven.
Toch was het ook een fijne rit, want ik had een beetje nostalgie ingezet: een stapeltje CD’s uit de oude doos vergezelden me op de barre tocht.
First Aid Kit, Leonard Cohen and good old Heather Nova. Balsem voor de ziel en perfecte soundtrack onderweg naar mindfulness.
Die fijne muziek werd ruw onderbroken door een schel alarm in de auto dat ik nog nooit gehoord had. Ik zag niks flikkeren op het dashboard, en kon niet vaststellen waar het vandaan kwam. Auto aan de kant, zoek zoek zoek… het schelle lawaai bleek uit mijn GSM te komen: ‘Noodmelding. NL-Alert. Extreme weerstomstandigheden in grote delen van Nederland. Bijf binnen. Bel alleen 112 bij levensgevaarlijke situaties. Het noodnummer is overbelast.’
Een mens zou nog in de gracht rijden van het verschieten ?

Ik heb de polders nog nooit zo ruw gezien. Beangstigend en indrukwekkend tegelijk.
Als je even denkt aan het iconische beeld ‘De grote golf van Kanagawa’ van Hokusai – een beeld dat je heel vaak terugvindt in mindfulness contexten – dan was de storm van gisteren wel heel symbolisch. 

Toch kon ik, eenmaal tas uitgepakt en bed opgemaakt, de rust niet vinden in de avondmeditatie. Het woeste razen van wind en bomen haalt niet alleen het haar aan de buitenkant van mijn hoofd overhoop, ook de binnenkant wordt ruw opgeschud. Zo’n meditatie had ik nog nooit meegemaakt.

Maar zoals Edel Maex altijd zegt: ‘Er is niets dat er niet bij hoort.’ Dus mag ook Eunice haar plek opeisen.

Nu in de ochtendstond met een bordje havermout op schoot op het vlondertje aan het water. Paradijselijke stilte na de storm. Het heerlijk ochtendje is gekomen.
Danku, makker.

… En nu naar de afwas. Ook in het paradijs moet gewerkt worden.