ABC

Rimpelingen schreef een blogje ‘Cijfertjes en lettertjes’. Ik kreeg er schrijfgoesting van en aap haar gewoon na. Hier volgt míjn ABC…

A: De A van Aardbei. Lekkurrrr! Tot een verwend kind een keer zucht: ‘Pfff… alweer aardbeien voor dessert?’ Dat gebeurde ooit op een zomervakantie in Vrouwenpolder. Steeds als we terugfietsten van het strand móesten we even stoppen bij het boerderijwinkeltje onderweg waar dit lekkers lag te lonken.
Aardbei dus. Om mee te beginnen.
En ik beloof u dat dit geen ‘van aardbei tot zweepje’-verhaal wordt. Seks voelt zich toch al niet zo thuis in een blog. Dat hoort in een roman. Of onder de ‘P’. Van Pornhub.

Oeps, ik moet nu al opnieuw beginnen.

De ‘A’ is natuurlijk van Amsterdam. Waar ik op dit moment ben, en dit blogje zit te typen met uitzicht op het water. Ik logeer in een brugwachtershuisje en zit letterlijk óp het water. Echt! Ik voeg een foto bij als bewijs. Het is fantastisch. Het huisje, de stad, het water, het eerste koffietje dat ik hier zonet gedronken heb, schrijvend, genietend. Ik wil hier voor de rest van mijn leven blijven.
Maar omdat God ook in het paradijs wel eens een steekje laat vallen, laat hij de trams zo hard over de Zeilstraatbrug donderen dat ze klinken als het gebulder van een kanon. Je kan niet alles hebben. Maar wel bijna. De oordopjes lagen dan ook klaar naast de handdoeken, de theezakjes en het gastenzeepje. Een gewaarschuwd man is er twee waard.

B. Ben. Bennie. Mijn vader die twee jaar geleden op 86-jarige leeftijd overleed. ‘Ik ben Bennie Schrage, een echte boerenlul’, zong hij graag. Daar klopte niets van: hij was een echt Rotterdams stadsjongetje dat de hongerwinter doorbracht in Olst bij de familie Spijkerman. Hij noemde hen oom Hein en tante Anna. Aan die tijd op de Boskamp hield hij het idee over dat hij een echte jongen van de boerenbuiten was én een levenslange liefde voor de geur van verse koeienpoep. Hij was toen negen jaar en schreef later dat de Boskamp zijn leven had gered en dat hij nog iedere dag aan die tijd terug dacht
Sint Bernardus is nu de naam van de familie-WhatsApp-groep (beetje over the top, I know) en Sint Bernardus is mijn favoriete donkere bier. Hoewel… Ook dat klopt niet meer helemaal sinds ik een bezoekje bracht aan brouwerij Het Anker in Mechelen. Sint Bernardus werd vlot van de troon gestoten door de Gouden Carolus Imperial dark die ik daar proefde.
Wát een lekker bier!

C. Van die Gouden Carolus Imperial dark dus.
Maar proef zeker ook eens de whisky-infused versie ervan!

D. Dromen. Ik droom veel en heftig. Onthoud ook veel dromen. En soms lig ik te roepen in mijn slaap. Wat ik dan meemaak ben ik meestal weer vergeten als mijn man me de volgende dag meldt dat ik weer zo heb liggen roepen.
Had ook de D van Dyson Airblade kunnen zijn. Je weet wel, die handdrogers met de krachtige luchtstroom. Van mijn zoon leerde ik de efficiëntste manier om je handen daarin te drogen: in één lange trage beweging je handen van beneden naar boven halen. Dat gaat veel sneller dan je handen maar op en neer blijven bewegen. Gratis life hack, doe er uw voordeel mee.

E van ezel. In het woordspelletje dat mijn dochter zo graag speelt: dierenketting. Om de beurt noem je een dier op waarvan de naam begint met de laatste letter van het dier dat net genoemd is.

F van Flair. Mijn favoriete lijfblad toen ik zestien was. Met de hotelbonnen heb ik vele weekendjes in het land geboekt. Het was met zo’n Flair-hotelbon dat ik ooit een weekendje in Amsterdam verbleef met mijn lieve vriendin R. Zoveel jaren later hebben we dat nu eens over gedaan. In dit brugwachtershuisje dus.
De ‘F’ had natuurlijk ook van fiets kunnen zijn. Mijn favoriete vervoersmiddel.

G. Gouden Carolus dus. Ja, want daar zit een G en een C in. Dus dat mag.

H van Huisruil. HomeExchange. Wat voor ons een topervaring was afgelopen zomer. Ik schreef er toen dit blogje over.

I van iPhone. Het heeft heel lang geduurd voor ik overstag ging. Ik kon het prima vinden met mijn oude Nokiaatje van 29€ bij de Colruyt waar ik alleen mee kon bellen en sms’en. Ik hoefde niet zonodig. Tot ik een eigen tuinkamertje slash meditatieruimte kreeg. Met daarin een op afstand bedienbare verwarming en airco. Daarvoor moest je wel een app op je smartphone downloaden. Sindsdien geniet ik van de tuinkamer en van de smartphone. Ik zou hem niet meer kunnen missen.

J. In tegenstelling tot Rimpelingen hoef ik hiervoor mijn Joker niet in te zetten. Wie mij kent, weet waarom.

K. Kringloopwinkel. Mijn favoriete dump-plek voor alles wat ik wegdoe. Ik doe namelijk nogal eens wat weg. Ik houd van opruimen, wegdoen, leger maken, ordenen, overzicht, ruimte. Ik houd van Marie Kondo. Hoe minder spullen, hoe beter. Zie mijn blogjes ‘weg met die troep‘ en ‘pyamabroek’. Al heb ik nog altijd veel te veel spullen.
De K had ook van Knausgĺrd kunnen zijn. Mijn favoriete schrijver.

L van lezen. Lezen lezen lezen. Zalig!

M van mijn MacBook. Ben ik al even verknocht aan als aan mijn iPhone. Hoe heerlijk ik er nu ook weer hier in mijn brugwachtershuisje op zit te tokkelen. Het wordt stilaan wel weer tijd voor koffie, voel ik. Zometeen maar eens de brug oversteken, denk ik: daar is een ‘Bagels & Beans’ of iets verderop, naar Broodbakker Mensink dat in de hier rondslingerende neighbourhood guide getipt wordt voor zijn ‘yummy sandwiches and pastries’. Ik ben natuurlijk vooral geďnteresseerd in de pastries.
Maar de M is ook van De Morgen, mijn favoriete krant. En de kwestie of ik nu wel of niet een abonnement zal nemen. Want net als snoep, TV en Netflix is de krant lezen een zalige bezigheid, mits met mate tot zich genomen. En precies daar zit de crux: ik ben niet zo goed in matigen, dus net als dat ik Netflix al na één maand weer had opgezegd, zal ik het ook bij de krant maar houden tot korte leesmomentjes in bib of koffiebar. Zelf opgelegde therapeutische dosering. Abonnement is te gevaarlijk.

N van Nee zeggen. Blijft een moeilijke. Mijn streven is om al minstens de tegenwoordigheid van geest te hebben om een antwoord te laten beginnen met: ‘Mag ik daar even over nadenken?’ En dan enkel nog ja te zeggen op wat ik echt wil en kan en eerlijk nee te durven zeggen als het echt niet strookt met tijd/hart/buik/gevoel/intuďtie of gewoon praktische beslommeringen.

O van Oerbrein. Dat lastige deeltje in mijn en uw hersenen dat zich bij stress en grote vermoeidheid terugplooit op overlevingsstrategieën waar we in de oertijd belang bij hadden, maar die ons nu vooral tegenwerken. Was allemaal mooi toen we jagers waren maar nu bessen en mammoets vervangen zijn door supermarkten (vol suikers en vetten) en schoenenwinkels, consumeren we ons een ongeluk.

P van Petronella. De naam die ze haat. En waar wij haar natuurlijk graag mee plagen. Dat spreekt voor zich.

Q. Q-koorts, Audi Quattro. Hoop ik allebei nooit te krijgen. Maar je moet natuurlijk wat met die moeilijke Q.

R. Vriendin R. Ondertussen meer familie dan vriendin. Zo vertrouwd voel ik me bij haar. Samen slapen in het tweepersoonsbed in ons brugwachtershuisje was dan ook geen enkel probleem. We hadden wel afgesproken dat we elkaar mochten porren als er gesnurkt werd.

S van sauna. Kan ik zo ontzettend van genieten na een half uur baantjes trekken in het zwembad. Dat zwembad in Turnhout was trouwens wel een jaar of tien gesloten wegens ‘water in de kelder’, haha!
We hebben er dus ruim tien jaar op moeten wachten, maar toen het vernieuwde zwembad weer open ging, was dat wel mét sauna, een meesterlijke zet! Because we’re worth it!
Het zaligst is het daar natuurlijk als ik er alleen kan zijn, wat maar zelden voorkomt. En soms is het er echt wel te vol. Maar altijd valt er inspiratie te rapen: uit mijn eigen gedachten die zich roeren in die stilte en ontspanning, ofwel luister ik stiekem gesprekken af. Zoals dit.

T. Thuis. Waar ik zo graag ben. Vakantie is overroepen. Nergens beter dan thuis. Of het moest dit brugwachtershuisje zijn aan de Zeilstraatbrug.

U. U, mijn lezers. Schrijven is zalig. Maar het wordt nog duizend keer leuker als je ook gelezen wordt. Daarvoor: tusind tak. Oftewel: duizendmaal dank. Blijf alstublieft lezen, en liken. Je kan me geen groter plezier doen.

V van de Gouden Vis. Topcafé in Mechelen waar we stoemelings binnen vielen op zoek naar een schuilplek voor de regen na ons bezoek aan het Anker. Alleen al om wille van hun leuze: ‘A fish doesn’t think. Because a fish knows everything.’
Oonder de druivelaar in de serre dronken we een warme chocomel en een verse gemberthee. Bier hadden we al genoeg gehad.

Wim. Mijn man en de liefde van mijn leven. Toevallig ook de vader van mijn geweldige kindertjes en de meest zorgzame ouder voor diezelfde kindertjes.

X. X-chromosoom. Heb ik!

Y. IJs, maar dan zonder de puntjes erop, vergeef mij het foetelen. Te lekker. Ben & Jerry’s strawberry cheesecake, Haagen Dasz macadamia nut brittle, Magnum white chocolate & cream, stroopwafelijs van chocolaterie Puur in Turnhout, of de ijsjes – alle ijsjes – in Veere, bij het ijstentje waar we elke avond even langs moesten na de afwas op de camping in Vrouwenpolder

Z. Zo. Klaar. Oef. Was leuk.
Ook: De Zeven Zussen, guilty pleasure boekenreeks waarvan ik de eerste vijf delen alvast verslonden heb met dank aan mijn lieve buurvrouwen die ze genereus aan mij uitleenden. Ik wacht met smart op de verschijning van deel zes.
Zwemmen.
Zen. Stop ik nooit meer mee, voor de rest van mijn leven.

Met dank aan Ingridvdk, schrijfnaam Rimpelingen, voor het idee en de inspiratie voor dit blogje.

Geplaatst in: Blog

4 gedachten over “ABC

  1. Rimpelingen schreef:

    En zo leer ik jou nog ook nog wat beter kennen. De J blijft een raadsel, maar je hoeft ook niet alles op het web te gooien, nietwaar. Dank voor het vermelden van mijn blog en doe zo voort! Ik blijf uitkijken naar je schrijfsels.

  2. Marg Vlemmix schreef:

    Wet een rij is het geworden, prachtig! Ik sta er ook in, de P, gekozen door mijn vader als eerste naam, en dat terwijl ik Marg heet, het was om mijn tante en oma te plezieren, wat dus niet lukte!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.