dagboek van een huisarts aan het coronafront #12

Telefoonetiquette

Waar is de tijd dat we allemaal nog belden met een vaste lijn? Na me een hele dag het apelazarus gebeld te hebben, snák ik naar die goeie ouwe tijd.
Karrenvrachten energie lekt er weg naar (pogingen tot) telefoongesprekken op haperende gsm-lijnen, storing op de lijn, de wind die erdoor waait, blikkerig vervormde en daardoor onverstaanbare stemmen. Liefst wordt die GSM dan nog op speaker gezet en roepen een paar mensen door elkaar heen waardoor het helemaal een heksenketel wordt en gillen er nog een paar kinderen in dezelfde ruimte die dan met een gil – aauw, mijn oor! – tot de orde worden geroepen – wat doorgaans niks helpt.

Pfff… een vak apart hoor, dat telefoneren. Gesteld tenminste dát je er al een speld tussen krijgt. Het is werkelijk ongelooflijk hoe vaak mensen gewoon maar door blijven ratelen, en het is echt al gebeurd dat ik keihard ‘Stop!’ moet roepen (de secretaresse stak haar hoofd om te hoek om te kijken of alles nog wel oké was) om de andere kant van de lijn het zwijgen op te leggen om zelf iets in te kunnen brengen in het verhaal. Een gesprek kan je het niet eens meer noemen. Monologen zuigen alle zuurstof weg.

De praktijk wordt overspoeld door telefoontjes en onze secretaresse noteert iedereen zorgvuldig in een lijst, de artsen bellen vervolgens iedereen in die lijst terug. Geduldig zegt ze er dan steevast bij: ‘Hou de lijn open en hou uw GSM bij de hand.’
Ja, tarara… je wil niet weten hoeveel voicemail-begroetingen en in-gesprek-tonen of, erger nog, ‘dit nummer is momenteel niet bereikbaar’ ik dan krijg.
Zo schiet dat terugbellen natuurlijk niet op.
En wat zou u ervan vinden als u als voicemailbericht deze verwelkoming krijgt: ‘Ja, ge belt efkens op een verkeerd moment, ik heb nu geen goesting om op te nemen’?
Ik weet niet wat dat bij u losmaakt, maar ik heb dan ook geen goesting meer om terug te bellen.

Het is droevig gesteld met de algemene telefoonetiquette. Wat zou het heerlijk zijn als mensen hun telefoon weer gingen opnemen met een deftige begroeting.
Ik kon nog maar amper praten, toen mijn vader me al leerde wat ik moest zeggen aan de telefoon: ‘U spreekt met Martine Schrage’. Dat is er bij ons echt ingedramd. Mijn zus heet Petra en wordt nog altijd geplaagd met haar versie van de Schrage-begroeting: ‘Peke Peta Sage’.
Vandaag mag ik al blij zijn als 1 op de 20 telefoontjes opgenomen wordt met een vriendelijke stem die zijn of haar eigen naam zegt. Meestal is het een bot ‘allo’ of ‘ja?’
Waardoor je een volle minuut bezig bent met duidelijk te maken wie wie aan de lijn heeft. Puur verloren tijd. En vijftig minuten verloren tijd op een dag is veel. Heel veel.
Nu lukt het me nog om me in te houden, maar er komt een moment dat ik even bot ‘allo’ of ‘ja’ ga terugzeggen.

Wat ook fijn zou zijn: als iedereen zijn geboortedatum kon zeggen. Hoe vaak ik niet te horen krijg: ‘euh… 1974?’
‘En weet u ook de maand en de dag?’…
Gelukkig krijgen we ook ontzettend veel vriendelijke, dankbare mensen aan de lijn die enorm appreciëren wat we doen. Kijk, daar doen we het dus voor. Met heel veel plezier.
Dus: blijf in uw kot en hou jullie goed! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet direct naar spoed.
En als je telefoon rinkelt.. neem dan een voorbeeld aan mijn zus: ‘Peke Peta Sage’. You’ll make my day.

Geplaatst in: Blog

2 gedachten over “dagboek van een huisarts aan het coronafront #12

  1. Marie schreef:

    Wanneer mijn schoonmoeder naar hier belt dan neem ik op met: goedemorgen met Marie Boven (zelfde telefoonetiquettelessen gehad) en zegt zij steevast: het is met mij. En dan antwoord ik: dag mij.

    Tegenwoordig door gsm en zien door wie je gebeld wordt veranderd zelfs mijn etiquette. Als mijn moeder belt neem ik op met: dag moeder.

    • Martine schreef:

      ?? oh, wat een mooi antwoord. Ik ga dat voortaan ook doen: antwoorden met ‘dag mij’ ?
      En veranderende gsm-etiquette is bij ons soms lastig: veel mensen bellen voor iemand anders, en dan weet ik niet of ik de patiënt of een naaste aan de lijn heb… Het blijft dus gewoon heel handig om meteen je eigen naam te zeggen. Daar blijf ik voorstander van!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.