#50 dagboek van een huisarts aan het coronafront

* mailmoeras *

En u dacht dat de powerpointpresentatie van de overheid onoverzichtelijk was? Dan mag u voor de lol eens komen kijken naar het huiswerk dat huisartsen moesten doorworstelen om de nieuwe test-strategie ‘vanaf 4 mei’ onder de knie te krijgen. (Even om alle misverstanden te vermijden: we gaan pas uitgebreid kunnen testen vanaf 11 mei! En dat ligt niet aan de huisartsen.)

Het is middag als ik eindelijk weer licht zie aan het einde van de e-mail-tunnel. Ik ben er vanochtend vol goede moed aan begonnen en heb me gewapend met lieslaarzen en een zeis een weg geploegd door de kniediepe plaklaag van mails, nieuwe instructies, webinars, synthesedocumenten en wat dies meer zij.
Het mag een wonder heten dat artsen nog een gaatje tijd vinden om af en toe een patiënt te zien.

Tussen al deze mailbrij – gelukkig hebben wij dan nog voorzitters van wachtpost en huisartsenvereniging die heel helder en bondig communiceren en al die overheidsinstructies vertalen en samenvatten in hapklare mailbrokken – stond ook een link naar een webinar van De ZorgSamen. Dat is een informatieplatform dat het mentale welzijn van alle medewerkers in de zorg- en welzijnssector ondersteunt. ‘Ontdek hoe je je veerkracht kan versterken’ was de titel.
Als mindfulness-juf ben ik altijd geïnteresseerd in bijleren over veerkracht.
Ook de korte inhoud was wervend: ‘Hoe laad je als zorgverlener of welzijnswerker je batterijen voldoende op in deze drukke tijden? Hoe zorg je voor jezelf en je collega’s? Waar kan je hulp en ondersteuning vinden?’
Een psychiater en een psycholoog beloofden antwoorden te bieden op deze en vele andere vragen.

Maar ik was ondertussen te moegelezen en kreeg de kriebels van het trage tempo van de sprekers. Nóg zenuwachtiger werd ik toen ik merkte dat het een heel uur ging duren en er geen mogelijkheid was om de afspeelsnelheid te verdubbelen tot een draaglijk tempo.
Mailbox dicht, laptop uit, stapschoenen aan en de natuur in. Unpluggen. Dat webinar loopt niet weg. Ik ben een flinke wandeling gaan maken met mijn man, we hebben een biertje gedeeld en ik heb dit blogje geschreven. Veel beter voor mijn veerkracht naar mijn bescheiden mening.

Bij terugkomst slechts twaalf nieuwe mails in Postvak In.
Waar ik het meest naar uitkijk als deze hele pandemie over is? Minder mails. Danku.

Tot dan: #blijfinuwkot, #wasuwhanden, hou u goed en geniet van de zon die weer van de partij is ???! En zoniet: BEL JE HUISARTS! Ga niet in de wachtzaal zitten, loop niet meteen naar spoed.

Geplaatst in: Blog

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.