Goe bezig

Laten we het er maar op houden dat de ochtend niet sprankelend begon. Het inbraakalarm ging af (door een stroomstoring), onderweg snauwde een zestigplusser me giftig toe dat ik ‘goe bezig was’ omdat mijn mondmasker aan mijn stuur hing in plaats van op mijn gezicht (het was acht uur ’s ochtends en behalve die ene verzuurde mevrouw was er geen kat op de baan) en bij de kapper moest ik drie kwartier wachten. Toen ik vervolgens mijn telefoon uit mijn tas wou vissen om de wachttijd te doden met de digitale krant, bleek mijn dochter die niet terug gestoken te hebben nadat ze hem vanochtend had geleend om haar kledingbudget na te kijken. Ze weet nog niet welke straf haar boven het mooie hoofdje hangt.

Allemaal olie op het vuur dat toch al lag te smeulen. Een boze onderstroom die niet aflatend gevoed wordt door dom beleid. Eerst lange tijd too little too late, terwijl de pandemie weer aan kracht won en daar geen degelijk antwoord op kwam behalve een falende contactopsporing. Daarna too much too late. Falende nationale overheden worden nu overgecompenseerd door maatregelen van regionale overheden die grommend hun tanden laten zien. Waarom moeten mensen mondmaskers dragen op desolate wegen of op wandel in het bos? Het heeft totaal geen zin, het gaat het virus niet tegenhouden, en ik krijg alleen maar nóg moedelozer patiënten op raadpleging. Met man en macht probeer ik ze al maanden uit hun kot aan het bewegen te krijgen om niet weg te zinken in het moeras van angst en depressie. ‘Elke dag een half uur bewegen, liefst in de natuur’ is al jaren mijn advies tegen spanningen, stress, angst en slaapprobleen. Ik ben blij met de algemene mondmaskerverplichting op alle plaatsen waar veel mensen zijn, maar als er in een wijde cirkel om je heen geen kat te bespeuren valt, dan is dat masker volstrekt nutteloos en een onredelijke straf voor wie al lang heel braaf de richtlijnen volgt.

En nog veel erger dan die algemene mondmaskerplicht is de laksheid omtrent reizen. Wat voor nut heeft het om in het bos mondmaskers te dragen terwijl men ondertussen lustig naar verre buitenlanden vliegt? It’s the economy, stupid. Dat geld moet blijven rollen en vliegtuigen blijven vliegen, zal altijd belangrijker zijn dan gezondheid, milieu, natuur en cultuur. Dat de overheid op deze manier extra import van virussen toelaat is een slag in het gezicht van iedereen die tijdens de lockdown noest heeft doorgewerkt in moeilijke omstandigheden en nu zonder adempauze weer kopje onder wordt geduwd in de tweede golf. Een tweede golf die we te danken hebben aan kibbelende ministers, en de laksheid van feestende en reizende burgers. Nu naar het buitenland reizen is onverantwoord en egoïstisch. België biedt genoeg moois ter ontspanning en vermaak.

Ik ben niet uitgerust en wil er niet voor opdraaien. Maar zal dat wel moeten. Dat frustreert me mateloos.
Zoveel dat ik zelfs beslist heb om de mindfulness stop te zetten. Geen idee waar ik de energie vandaan zou halen om dat erbij te doen in de tweede golf. 

En dan heb ik het nog niet eens gehad over die avondklok. In wat voor wereld leven wij? Ik dacht dat een avondklok iets was voor verafgelegen landen onder de knoet van dubieuze regimes.
Wél een avondklok, maar geen verbod op reizen, this must be Belgium. Misschien is de enige logische conclusie dat we inderdaad afgedwaald zijn naar een dubieus regime. 

Bubbels verkleinen tot vijf personen? Top!
Mondmaskerplicht op drukke plaatsen? Helemaal mee eens! (eindelijk!)
Maatregelen om feestjes te ontmoedigen? Hoogst noodzakelijk!
Avondklok? Buitenproportioneel spierballengerol van regionale overheden om te redden wat er te redden valt na alle steken die nationale overheden hebben laten vallen.

Met een mondmasker moeten rondfietsen op verlaten wegen terwijl half Vlaanderen over Europa uitwaaiert? Wraakroepend.
Gelukkig hoor ik een redelijke burgemeester uit de Kempen op de radio zeggen dat ‘we echt geen joggers zonder mondmasker gaan beboeten’. Hoera voor gezond verstand. Tegenwoordig met een lampje te zoeken.

Het gevolg van maatregelen die je niet krijgt uitgelegd? Je krijgt ze niet uitgelegd.
De angstige patiënte krijgt last van hyperventilatie, durft haar huis niet meer uit, komt kilo’s bij en kan niet bij haar psycholoog terecht. De mevrouw met ernstig COPD wordt haar laatste pleziertje ontzegd: met een mondmasker krijgt we niet genoeg zuurstof binnen, dus kan ze geen ommetje meer maken als haar dochter haar mee naar buiten wil nemen in de rolstoel. Moedeloos sluiten ze zich op en betalen een hoge prijs voor het onverantwoorde gedrag van anderen.
Bestaat quarantaine om een mens te beschermen tegen schadelijke invloeden van de regeering? Ik denk dat ik mezelf daar dan maar eens twee weken in opsluit.
Mijn zoon heeft al spijt dat hij terug naar België is gekomen en telt de weken af tot de start van het nieuwe academiejaar en hij weer terug kan naar Zweden. Ik denk dat ik mee ga. Lekker zelf verantwoordelijk zijn voor je doen en laten, met een grote rol voor gezond boerenverstand en burgerzin.

Enfin, nog twee dagen werken, inclusief één extra covid-nachtdienst en de begeleiding van een sterfbed, en dan toch hopelijk even vakantie. In België. Naast een half uur per dag wandelen, kan ik ook schrijven van harte aanbevelen. Ik ben al een beetje minder boos. Vooral omdat ik dit stukje lekker buiten heb zitten tikken, op een bankje in de Liereman. Zonder mondmasker.
Goe bezig!

Geplaatst in: Blog

3 gedachten over “Goe bezig

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.