‘Oei, dus daar is geen wifi?’
‘Dus tieners kunnen niet mee,’ concludeert Sven Speybrouck als hij in het radioprogramma Interne Keuken schrijver Ward Hulselmans interviewt over diens zeereizen aan boord van een vrachtschip.
‘Dus elke normale mens kan niet mee,’ doet Koen Fillet er nog een schepje bovenop.

Lap, het is zover. Zelf had ik het natuurlijk al lang in het snotje, maar nu is het officieel: ik ben geen normale mens ?
Want normale mensen gaan niet op reis naar plaatsen zonder wifi, toch niet vrijwillig, en al zeker niet met een vrachtschip.

En, zoals Sven en Koen het stellen in de inleiding van voornoemde podcast: ‘Het is oersaai, het gaat tergend traag, er valt niks te beleven, en het schijnt toch fantastisch te zijn.’

Vroeger vertrok je met een bananenboot als je je leven beu was. Als je zin had om met de Noorderzon te verdwijnen, beetje zoals naar het Vreemdelingenlegioen vertrekken, voor wie weg van de wereld wilde. Vandaag hoef je daarvoor gelukkig niet meer als matroos aan te monsteren, het kan ook als passagier.
Ik ben geen fan van Interne Keuken (dat ligt aan het storende gerinkel van serviesgoed en bestek op de achtergrond dat het luistergenot voor dit hoogsensitiefje bederft en aan de chaotische gespreksvoering die de heren Speybrouck en Hulselmans erop na houden) maar voor Ward Hulselmans en CptnZeppos maak ik graag een uitzondering. Díe aflevering wou ik wel horen!
En ik moet zeggen: ze hebben bijgeleerd. De storende keukengeluiden moeten ook anderen een doorn in het oor (grapje) geweest zijn, want het klonk nu allemaal zoveel rustiger dat ik genietend naar het verhaal van Hulselmans kon luisteren.
‘Hij was een van de eerste klanten van CptnZeppos en wilde er meteen ook het uithangbord van zijn.
Dus wil hij graag reclame komen maken,’ lees ik in de beschrijving van het interview, ‘Voor De Zee. En Het Leven. En Mens Zijn. En Niks Doen. En Nog Zoveel Meer.’

Wat verderop in het interview gaat het over Hulselmans’ besluit om te stoppen als scenarioschrijver. ‘Een normaal mens gaat dan naar Compostela,’ merkt Speybrouck op.
Oef, blijk ik toch normaal te zijn. Al was dan niet Compostela het doel van mijn pelgrimstocht afelopen zomer, maar Trondheim.
Zou dat ook tellen?

PS: ‘Normaal’ wordt overschat, stuurt vriendin M. na het lezen van dit blog ? Lang leve de hoekjes eraf.