Malmö


Niet echt geweldig geslapen, het was wat te warm, om 6.20u was ’t vat af, maar na het geweldige luxe ontbijt dat Erna voor me bereid had (dat beloofde gebakken eitje, brood, kaas, yoghurt, confituur, vers fruit, chocolade, appelcake, banana bread) was ik er weer helemaal klaar voor. Stipt om acht uur was ik alweer op pad.

Dag twee. Doel: Ploegsteert. Of verder, dat mag ook. (Onderweg belandde ik zelfs in Malmö, maar dat was niet echt de bedoeling.)
Felle lage zon – gelukkig in de rug – maar bar koud: 6?C in de zon. De warme laagjes, handschoenen en oorwarmers komen goed van pas.
Bij het ontbijt heb ik thee gedronken, maar al snel ben ik nu toe aan een koffie. Die drink ik op een bankje met uitzicht op een prachtige molen en velden gehuld in ochtendnevelen zover het oog reikt.
Dat geeft weer een goed shotje energie.
Genietend tot in elke vezel van mijn lijf fiets ik over de schitterende landwegeltjes in de omgeving van Vinderhoute, Lievegem. Wat is het hier mooi! De straatnamen zijn pure poëzie. Geef toe: via de ‘Ganzevijverwegel’ naar ‘Peperkoek’ rijden, hoe schoon is dat?
Dit prachtige natuurgebied, de oude Kalevallei, is iets om te onthouden.
Maar opschieten doet het niet: de paden en landwegeltjes kronkelen zo mooi in deze zonovergoten natuur dat ik om de haverklap stop voor een foto.
Norah Jones zingt zachtjes in mijn oren ‘The summer days are gone too soon ‘ en dat was precies wat ik gisteren probeerde uit te leggen. Maar hier en nu krijg ik alweer een prachtige nazomerdag cadeau.

Al dit fietsen, de zon, de schoonheid van natuur en water en de prachtige muziek in mijn oren, heeft altijd een aangenaam neveneffect op mij: mijn hart loopt over van liefde. Zo dankbaar ben ik voor de vrijheid die ik zo ruimhartig krijg van het thuisfront en waarvan ik zo gulzig mag genieten.

Als de batterij van de oortjes leeg is – net midden in Gangsta’s paradise, WHY?? – hang ik ze aan de powerbank en schakel over op het vrolijke gefluit van de vogeltjes. Al even mooi.
En zo is het ineens middag en fiets ik zonnig Kortrijk binnen. Pardoes beland ik daar in Malmö. Gelukkig is dit geen geval van hopeloos verloren gefietst en zo’n 1000 kilometer uit de richting, maar is het gewoon de naam van een hippe koffiebar. Ik eet een lekker soepje, laad de fietsbatterij wat op ondertussen, drink een cappuccino, tik mijn blogje voor de dag, neem een plaspauze en zet dan weer geheel opgeladen mijn weg voort. Voor wie het nog niet door mocht hebben: Kortrijk is hip en Malmö is uberhip met zijn fika en smørrebröd.

Het is ondertussen 13u. Lange fietsbroek ondertussen verwisseld voor een korte, het is er warm genoeg voor en veel beter voor mijn knieën.
Benieuwd tot waar ik vandaag ga geraken en waar ik zal slapen. Want bij het plannen van deze tocht bleek Ploetsteert in een groot niemandsland te liggen: geen Welcome To My Garden, slechts één vrienden-op-de-fiets-adres (en dat koppel doorkruiste net Montenegro dus kon mij niet ontvangen), geen Warm Showers (ik kreeg zelfs de kaart niet geladen). Qua back-up plan heb ik twee zaken voorzien: 1. tent en slaapzak in mijn bagage, en 2. een lijstje met B&B’s rond Ploegsteert, want die waren er wel. Hoofdzakelijk op de jacht gericht, voor zover ik kon zien, maar dat is niet waar ik naar op zoek ben.

Opvallend veel werkzaamheden aan de jaagpaden langs kanalen en vaarten. Dat is goed en vervelend tegelijk. Er wordt gewerkt aan vele mooie fietswegen maar ondertussen heb ik de ene omleiding na de andere

Vanaf Rekkem steekt er een venijnig windje de kop op. Maar zolang het droog blijft en de zon schijnt, hoor je mij niet klagen. Nee hoor, het enige dat je hoort is het zoemen van mijn fietsmotortje en mij spinnen van geluk.
Tussen knooppunt 9 en 6 spot ik een superleuk caféterrasje langs het water, ‘Au Rivage’, in Komen-Waasten. De verleiding is groot om me daar even te zetten met een biertje in dit prachtige weer maar ik moet door. Ik wil zeker de Franse grens voorbij.

Toch houd ik halt als ik ‘het wolvennest’ passeer. Het was één van de B&B’s die ik op mijn back-up lijstje had staan, dus ik bel toch maar even aan nu het zowaar pal op mijn route ligt. Maar niemand thuis en als ik het GSM nummer bel op het infobord, krijg ik een mevrouw aan de lijn die de B&B al vijf jaar geleden van de hand heeft gedaan. Op de website zelf staat er zelfs helemaal geen telefoonnummer. Dan maar even geprofiteerd van de loungezeteltjes daar om een boterham te eten en een soepje te drinken en weer de fiets op.

Al snel ben ik in Frankrijk, en vind ik het eigenlijk wel welletjes geweest voor vandaag. De zon schijnt nog maar ik heb geen zin om nog lang te wachten om een slaapplek te gaan zoeken. Als ik een fietsenzaak zie met de naam ‘bikes de Flandres’, stap ik binnen om te vragen naar tips. Ondanks de naam van de zaak, valt er geen woord Vlaams te bespeuren maar tips krijg ik wel. Twee leuke campings in de buurt.
Daar fiets ik naartoe. Op de weerapp zie ik dat het vannacht niet kouder wordt dan 11?C. Dat valt nog mee. Toch klinkt het weinig aanlokkelijk om in mijn tentje te kruipen vannacht. Als ik de kerktoren van Bailleul zie, wijzig ik mijn plan. Het Office de Tourisme blijkt zowaar nog open om 17.30u en niet alleen scoor ik daar de felbegeerde fietsknooppunten kaart, maar de behulpzame mevrouw aan de balie regelt ook een hotelkamer voor me in het ‘Belle Hotel’. Top!

En daar zit ik nu dus op het kraakwitte smetteloze bed dit blogje te tikken met een biertje naast me. Een Anosteké. Nooit van gehoord, maar het smaakt na 101 kilometer op de trappers.
En nu ga ik minstens een uur liggen weken in bad. Tot morgen!

Geplaatst in: Blog

2 gedachten over “Malmö

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.