Zwerfgeluid

‘Willen de passagiers daar op de laatste bank hun GSM’s afzetten alstublieft?’
De buschauffeur heeft zijn bus aan de kant gezet om de achterste bank toe te spreken. ‘Ofwel gebruik je oortjes, ofwel zet je het geluid af. Als ik hier naar ieder geluid verplicht moet meeluisteren, ben ik helemaal doorgedraaid aan het einde van de dag. Dat is voor niemand leuk. Niet voor mij en niet voor uw medepassagiers.’ Hij spreekt met luide stem maar verder is het een rustige evenwichtige preek.

Beste buschauffeur, ik voel helemaal met u mee. Zelf kan ik er ook niet tegen. Ik neem graag de bus, maar al dat oeverloos gebel op de bus, dat gebliep van binnenkomende berichten en het blikkerige geluid van alle mogelijke TikTok- en andere filmpjes, zet mijn zenuwen op scherp.
Natuurlijk zorg ik altijd dat ik een noise cancelling koptelefoon op heb, maar weet u wat, dat geluid komt daardóór. Ik kan letterlijk hele telefoongesprekken volgen. Of dat meisje dat gisteren elke tien seconden haar neus ophaalde, ook dat houdt mijn koptelefoon niet tegen.

Muzikant Max Colombie vandaag in de weekendkrant: ‘Brussel was te hard voor mij, te luid, te veel indrukken. Door in Kortenberg te gaan wonen, besef ik dat ik liever een miljoen fluitende vogels hoor dan tien babbelende mensen.’
En Max, de buschauffeur, en ik zijn zeker niet de enigen.
Is een beetje geluidsetiquette niet vanzelfsprekend? Dat je anderen niet ongevraagd gaat zitten hinderen met je GSM-geluiden en je oeverloze – inhoudsloze? – telefoongesprekken, dat lijkt mij toch de evidentie zelve?
Helaas niet voor iedereen. Net als met zwerfvuil, strooien mensen ook hun geluidshinder overal in het rond, zonder rekening te houden met de medemens.

Spijtig. Maar verder heb ik erg genoten van mijn uitstapje gisteren. Ik zag een geweldige film: ‘Triangle of Sadness‘ en moest me op de terugweg inhouden om niet in lachen uit te barsten tijdens het luisteren naar de podcast die mijn me getipt had: ‘My dad wrote a porno’. Hi-la-risch.
Doe wel oortjes in. En houd uw lach in. Als dat lukt tenminste. Anders boel met de buschauffeur.

Geplaatst in: Blog

4 gedachten over “Zwerfgeluid

  1. Frieda Leemans schreef:

    Wij zaten te eten in een klein maar goed restaurant . Plots rinkelde er op een naburig tafeltje een gsm. De dame nam het gesprek aan en zette het geluid op speaker . Ze heeft dan met luide stem , in haar mooiste dialect een gesprek gevoerd van meer dan een kwartier . Een gesprek met een andere dame werkelijk over niets , een gesprek dat iedereen verplicht was te volgen. Tussendoor stopte ze wat eten in haar mond en praatte lustig voort met volle mond .Weinig respectvol t.o. de chef , ook sneu voor haar partner die er bij zat voor spek en bonen . Om maar niet te spreken over de andere klanten , waarvan velen duidelijk not pleased herhaaldelijk in haar richting hebben gekeken.
    Ik heb eenmaal meegemaakt dat een man een gesprek aannam in de kerk tijdens een begrafenis.
    Ik erger mij dood aan zulke zaken .
    Rekening houden met de anderen schijnt tegenwoordig steeds moeilijker te worden.
    Het woord “respect” wordt nochtans ten pas en ten onpas bovengehaald , vooral door de jeugd.
    Misschien word ik te oud voor deze wereld ?
    Frieda

    • Martine schreef:

      Ongelooflijk he Frieda, de mensen die zoiets zonder enige gene presteren… nee hoor, wij zijn niet te oud voor deze wereld. Het is gewoon een kwestie van elementaire beleefdheid. Helaas is die soms ver te zoeken. Jammer dat de chef niet met een pan op haar GSM is komen kloppen ? Dát was pas een statement geweest ? Ze zou haar lesje wel geleerd hebben!

  2. Marg Vlemmix schreef:

    Gisteren zijn we gaan eten vanwege mijn man zijn verjaardag, ik hoefde niet zo nodig, oordoppen stevig in mijn oren, en maar aangesloten bij de groep hongerige….van 2 tot 4…onnoemelijk druk, iedereen wilde met me praten, maar ik wilde het NIET! Rot corona, rottige herseninfarct! Ik wil niet, maar het moet blijkbaar! En sorry…

    • Martine schreef:

      ja, valt niet mee als je daar zo gevoelig aan bent. Knap dat je het toch gedaan hebt. Het is soms erg wikken en wegen: nood aan rust en stilte, maar toch ook de vervulling van samen en verbonden zijn met anderen… Zorg goed voor jezelf, Marg!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.