Geluksmomentjes sprokkelen

Veel was er deze werkweek niet nodig om me even heel gelukkig te voelen. Er was m’n lekker warme dikke donsjas die ook nog eens tegen de regen kan, op mijn ochtendlijke tochtjes door het stadspark naar de werkdag. En hoe lekker het voelde om door koude maar mooie ochtenden door het stadspark naar de werkdag te fietsen.
Er waren vogeltjes aan het fluiten. Vogeltjes! Hartje december.
Er was Marion Black’s ‘Who Knows’ dat in m’n hoofd bleef klinken. Wat een zalig nummer.
En toen kwam ik op de praktijk waar er een grote chocolade Sinterklaas op mijn bureau stond te pronken. Wat een schatten van collega’s heb ik toch, en wat blijft het heerlijk om te voelen hoe iedereen in deze praktijk welkom en van waarde is. Wat een contrast met de vorige praktijk. Ik kan er maar niet van over.

Er was een nachtdienst zonder telefoontjes of huisbezoeken. Maar evengoed een brakke slaap. Er waren fantastisch spinnenweb-gesprekken met patiënten. (Het ‘spinnenweb’ is een gesprekstool dat ontwikkeld is door het Instituut voor Positieve Gezondheid, en leidt elke keer weer tot verrassende gesprekken en uiterst waardevolle stappen vooruit)

Maar misschien was het toch meer dan al die opgetelde afzonderlijke geluksmomentjes. Misschien hadden de uren meditatie ook wel hun aandeel gehad in deze golfjes van geluksstofjes.
Ach, het maakt niet uit waar het van komt, ik was gewoon blij. En in deze donkere dagen is dat goud waard. Hup, nog een beetje ‘cheer’ aroma olie op mijn mondmasker en we vlogen weer een werkdag in.

En floep, daarna was de werkweek om en was er tijd. En de luxe om die te verliezen. In Antwerpen bijvoorbeeld.
Onderweg daarheen – ik moest rennen om de bus te halen, en was de buschauffeur die bereid was te wachten heel dankbaar – luister ik naar Touch? podcasts. Hele wijze woorden van Marc Didden, die ze ook weer van iemand anders had: ‘La meilleur façon de gagner sa vie, est de perdre son temps.’

Kleine geluksmomentjes sprokkelen, daar gaat het om in het leven.
Niets meer en niets minder.
De zon schijnt in Antwerpen. Wat kikkert een mens op van een beetje zon in deze donkere dagen. De Schelde ligt er prachtig bij. En de St Bernardus abt 12 past perfect bij het boek dat ik aan het lezen ben terwijl de tijd verstrijkt.

Geplaatst in: Blog

4 gedachten over “Geluksmomentjes sprokkelen

  1. Annemiek schreef:

    Zalig, die geluksmomentjes ! ik had er ook deze week … een straaltje zon door de wolken, een verlofdag zonder verplichtingen, een uurtje yoga, de wandeling naar de bakker en daarna een heerlijke cappuccino met een verse koffiekoek … en natuurlijk een nieuw blogje van jou op een vrijdagmiddag in mijn mailbox te vinden !

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.