Zwerfvuil? Geen excuus!

De stad bood haar zwerfvuilvrijwilligers een receptie aan als dank voor al die onbaatzuchtige uren eindeloos troep van anderen opruimen. Duizenden zakken zwerfvuil verzamelden ze met zijn allen en het houdt nooit op.
In de prachtige typistenzaal van Turnova werden we ontvangen met bier, wijn, bubbels, fris en fijne hapjes. Goodies en speeches waren er ook.

Daar hoorde ik dat de eerste boetes en zelfs taakstraffen uitgedeeld zijn voor de lelijkaards die hun troep achteloos overal neerpleuren. Dat stemde me tevreden en hoopvol. Want echt, er is geen enkel excuus voor zwerfvuil. Ik kan met de beste wil van de wereld geen enkele reden bedenken die als verzachtende omstandigheid à décharge zou kunnen gelden. Slechte opvoeding? Slechte vrienden? Crime passionel? Te zwaar om te dragen? Geen tijd? Nee, je rommel achterlaten waar het je past, dat is puur je-m’en-foutisme, en niks anders.
Dus kom bij mij niet zeuren als je een boete krijgt. Je had hem zo eenvoudig kunnen voorkomen, en hopelijk leer je eruit.

Ik voelde me helemaal thuis op die receptie. Onder zwerfvuilvrijwilligers was ik meer op mijn gemak dan op de gemiddelde artsenreceptie. Het moet zijn dat ik meer gemeen heb met de doorsnee zwerfvuilruimer, haha!
Het was een leuke boel. Veel grijs haar, enkele mensen met een beperking, maar ook enkele jonkies en fanatiekelingen. Allemaal schoon volk met een hart voor hun leefomgeving. Stuk voor stuk hadden ze één ding gemeen: ze konden het zwerfvuil gewoon niet meer aanzien en waren in actie geschoten.

De gemeente ondersteunt die actie waar ze maar kan. Bij binnenkomst vloog iedereen op het MooiMakers-standje af: we kregen allemaal een jas, er werden handschoenen en prikstokken uitgedeeld en via de tombola maakten vijf mensen kans op een heus zwerfvuilkarretje. Helaas was ik niet bij de gelukkigen! Ach, volgend jaar een nieuwe kans zeker?
Ik won wel een metalen ring, die handiger dan de plastic ring die ik nu heb om de vuilzak open te houden. Als de zak zwaarder wordt, kon de plastic ring die niet meer houden en viel ze eruit. De metalen ring brengt dus hopelijk een stuk verbetering, maar ik heb ze nog niet uit kunnen proberen.

Het was ook leuk om de mensen eens te zien achter al die mails die maar heen en weer flitsen. Ann Bruyninckx, ‘de moeder van de zwerfvuilvrijwilligers’, en Peter Wouters die onvermoeibaar rondrijdt om overal volle zwerfvuilzakken en gemelde sluikstorttroep op te halen.
Het doel? Zwerfvuil de wereld uit krijgen. Wij geven niet op. Elk jaar eens in de watjes gelegd worden is meer dan genoeg daarvoor. En een zwerfvuilkarretje please.

Zin om ook zwerfvuilvrijwilliger te worden? Meld je aan!

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.