Languit gedrapeerd op een zetel in de tuin lig ik te zweten als een otter. Uit letterlijk vier zwembaden rondom mij waait een vrolijk geplons me tegemoet.
De weerprimeur is locaal wereldnieuws van formaat, een hittegolf in september hebben we nog nooit meegemaakt.
Het zijn niet eens vier zwembaden waardoor ik omringd ben, het zijn er acht. Twee daarvan worden vandaag niet beplonst – niet thuis? – en van de overige twee draagt het geluid niet tot in onze tuin.
Klimaatopwarming iemand?
Wat zou het mooi zijn: elke wijk een eigen plonsvijvertje dat dient als buffer om hemelwater op te vangen en vast te houden en waarin alle buurtkinderen (en hun als otters zwetende moeders en vaders) wat afkoeling mogen zoeken.
Snakken we daar niet allemaal naar?
Gelukkig is de redding nabij. Het gemeentelijk zwembad is weer open na een grote onderhoudsbeurt.
Plons.
Ja, dat zou inderdaad mooi zijn Martine !
Verre toekomstmuziek, vrees ik .
Haalbaarder : een hartelijke buurman die je met plezier zijn zwembadkoelte gunt als hij met verlof is??
?
Wat heerlijk, wij zitten hierboven en sterven duizend doden, als we deze week vol houden, mogen we nog een jaartje meedoen, maar ik weet niet wat ik ervan moet zeggen! Doorgaan of laat me maar stoppen!
doorgaan natuurlijk, Marg! Altijd ?