Voor oom Johan was ik altijd een beetje bang. Het was superleuk om met ons hele gezin bij de neefjes en nichtjes te logeren, maar van hoe hij zijn kinderen altijd net te ruw knuffelde en vooral van hoe hij een kip keihard de kop kon inslaan en daarna afhakken, huiverde ik. Ik bleef altijd een beetje uit zijn buurt. Hoe die kippen-zonder-kop nog een paar minuten over zijn erf fladderden, dat was te veel wreedheid. (Klik hier voor de volledige column)

gezondNU, november 2018, www.gezondnu.nl