Gelukkig is er de natuur

De man die vandaag 15000 stappen heeft gezet om te checken of alle pony’s het wel stelden, die pony’s zelf die zo schattig enkel nog met hun hoofd boven het hoge gras uitstaken en de man die me nog joviaal een Gageleer superior dark uitschonk ondanks dat de bar al tien minuten gesloten was, hebben me vandaag uitzonderlijk gelukkig gestemd.
Ik bracht een paar uurtjes door in natuurgebied de Liereman en het biertje na de wandeling smaakte als een engeltje dat op mijn tong piste. Nu weet ik niet hoe engeltjespis smaakt gelukkig, maar een Gageleertje kan er altijd in.

Gelukkig is er de natuur! Ik ben de slogan de laatste tijd al een paar keer tegengekomen, en elke keer als ik hem lees, besef ik: dat is een waarheid als een koe. Ik was altijd al graag buiten, maar na de lockdown en de gekke Covid-zomer waarin we de Oostkantons ontdekten heb ik de natuur nog veel meer leren appreciëren. Méér dan appreciëren zelfs: ik ervaar nu hoe levensnoodzakelijk die is.
Na zo’n heerlijke wandeling en innig dankbaar voor een – voor zover ik weet tenminste – gezond lichaam dat me zonder morren stap na stap laat zetten, smaakt die Gageleer echt hemels. Omdat de bar van het bezoekerscentrum gesloten is, is het terras ondertussen leeg. Ook dat is zalig.

De vrijwilligers zijn naar huis, de pony’s grazen ondertussen volhardend door. Op hen rust een zware taak: dat metershoge gras opruimen zodat de gageleer ertussen niet in de verdrukking komt. Als we het dan toch over essentiële beroepen hebben, dan krijgen die pony’s en de man die elke dag komt checken of het goed met ze gaat wat mij betreft een eervolle vermelding. Cheers.

Geplaatst in: Blog

Een gedachte over “Gelukkig is er de natuur

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.