vijftig is het nieuwe dertig

fullsizeoutput_59d
Het is een treurige aanleiding die mij tot het schrijven van deze blog brengt. Ik word vijftig. De helft van mijn leven is zowaar voorbij. Mijn haar is grijs en met verven ben ik al lang geleden gestopt. Die hobbel hoef ik dus niet meer te nemen, dat scheelt. Toch heb ik uw troost nodig.
Het is niet omdat mijn hoofd aan de buitenkant grijs en saai is, dat het aan de binnenkant grijs en saai is. Volgens mijn dochter is de binnenkant zaagselkleurig en zit er een aap met cimbalen in. Dat zegt wellicht meer over mijn dochters fantasie dan over mij.

Vijftig worden is mooi en triest tegelijk. Wees was ik al een tijdje, en nu is de tijd ook gekomen om definitief afscheid te nemen van mijn jeugd. Gedaan, over en uit. Ik kan dankbaar terugkijken op een prima eerste helft en mag mezelf een gelukkig mens noemen. Voor de tweede helft bulkt mijn bucket list nog van de plannen.

Maar eerst even een flink potje janken en rouwen. Daar heb ik u voor nodig, dit kan ik niet alleen. U en uw tranen met tuiten zijn dan ook van harte welkom om dit trieste feit samen met mij te komen bewenen op een  feestje.

Dozen tissues zullen ruimschoots voorradig zal zijn, alsook de nodige hoeveelheden cognac en Prozac om ons te bedrinken en te vergeten.
Leeftocht om de tweede levenshelft aan te vatten wordt voorzien. Zodat wij allen nog eens de stramme ledematen kunnen strekken op een streepje muziek.

Al wie deze blog leest, is bij deze van harte uitgenodigd op een fijn feestje in maart… MAAR dan dient u wel even een mail te sturen. Dat kan via het contactformulier op deze site.
De eersten  krijgen van mij per kerende time and place. Daarna geldt helaas: vol is vol.

Gelieve niet in het zwart te komen, het is zo al erg genoeg.
Bloemen noch kransen.
Wel veel knuffels graag, elk beetje oxytocine kan helpen.
De familie dankt u bij voorbaat.

Uw steunende aanwezigheid mag u graag kenbaar maken op het genoemde contactformulier.

Geplaatst in: Blog

24 gedachten over “vijftig is het nieuwe dertig

  1. Annelies weijtmans schreef:

    Hoi Martine
    Ik herken je gevoelens volledig
    Ben inmiddels 11 jaar verder dan jij maar ik zeg je dat je vanaf nu jaarlijks een huilavond kunt gaan organiseren want de weemoed gaat blijvend zijn
    Ik wens je veel tranen,snotter,en lege tissue dozen
    Enne. … gefeliciteerd XXX

  2. Rimpelingen schreef:

    Hoe waar is dat: vijftig worden is mooi en triest tegelijk. Dat gevoel had ik ook. Ik had eerst geen zin om het te vieren, heb het toch gedaan, en bij er heel blij om.
    Bij deze, ik zal niet op je uitnodiging ingaan, maar bied je wel mijn geestelijke ondersteuning. En ik hoop natuurlijk op een schriftelijk verslag van je feest.
    P:S.: ik was vier jaar wees toen ik vijftig werd.

  3. Manna schreef:

    Ach, jongedame toch. Het valt allemaal reuze mee, heus. Ik weet nog dat ‘mijn laatste dag’ van negenenveertig zijn voelde als van Oud naar Nieuw, een Nieuw dat ik niet binnen wilde gaan. En nu ben ik reeds drieėnzestig. Geniet met volle teugen want je zult merken dat het snel went en echt nķets uit maakt. Het voelt misschien wel prettig op den duur. Geeft rust.
    Hierbij dus een letter-en-woorden-knuffel.
    Liefs,
    Manna

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.